سلام !…

14آذر روز جهانی داوطلبان سلامته،شمارو نمیدونم امااز اونجایی که من اطلاعات خاصی دربارشون نداشتم گفتم خیلی زشته این مناسبت توی تقویم جهانی ثبت شده امامن طلبه (قبلا گفته بودم طلبه باید آنلاین باشه،بروز باشه!)اطلاعاتی دربارش نداشته باشم؛ واسه همین هم رفتم ببینم کتاب خونمون چی داره و از اینترنت چقدر میتونم مطلب جمع کنم.دنبالش رفتم ومطلب هم پیدا کردم اما دلم نیومد به شما نگم…

اولین چیز اینه که بدونیم داوطلبان سلامت کیا هستند و چه کار می کنند!؟

داوطلبان سلامت، افرادی هستند که بدون هیچ گونه مزد و حقوقی فقط به خاطر عشق و انسانیت، رضای الهی و حس مسوولیت پذیری در برابر جامعه مانند پل ارتباطی بین مسوولان بهداشتی و مردم عمل می کنند.

خب !سوال بعدی اینه که چرا اینقدر این روز مهم شده که توی تقویم اسلامی یک روز رو به خودش اختصاص داده!؟واینکه توی این روز چیکار میکنن!؟و داوطلب ها وظیفشون چیه؟!

چون فرصتی برای طرح برنامه های گسترش فعالیت داوطلبان سلامت، ارزشیابی فعالیت و قدردانی از کار ارزشمند آنان است.داوطلبان سلامت در بسیاری از موقعیت های بحرانی بهداشتی مانند شیوع بیماری هایی مانند وبا و آنفلوانزا در کشور، نقش شگرفی در آموزش مردم و پیشگیری از بیماری ها ایفا می کنند.و همچنین داوطلبان سلامت با آشنایی با علایم بیماری ها، نقش بیماریابی را نیز در جامعه به عهده دارند و با تشخیص زودرس بیماری ها در اطرافیان از پیشرفت بیماری و تحمیل شدن هزینه های احتمالی به خانواده ها پیشگیری می کنند.

حالا جالبه که بدونید:شعار امسال داوطلبان سلامت:توسعه مشارکت داوطلبان سلامت در پیشگیری از بیماری های غیر واگیر’ تعیین شده !…

 این چند خبر رو هم بگم که :کارشناس داوطلبان سلامت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه «مهرانگیز توکلی»به مناسبت روز جهانی داوطلب سلامت گفت: میلیون ها داوطلب سلامت در سراسر جهان و بیش از 200 هزار داوطلب سلامت در ایران فعالیت دارند اما فقط شمار معدودی از مردم با نقش و جایگاه آنان آشنایی دارند.

اکنون با کنترل شدن بیماری های واگیر، بیماری های غیر واگیر رشد پیدا کرده و جامعه از ابتلا به انواع بیماری های غیرواگیر مانند دیابت، فشار خون و بیماری های قلبی و عروقی رنج می برد.
توکلی اظهار کرد: مهمترین عامل کنترل و پیشگیری اینگونه بیماری ها، تغییر شیوه زندگی است و مهمترین فعالیت داوطلبان سلامت در اینگونه مواقع نیز آموزش اصلاح شیوه زندگی مردم است!
وی اضافه کرد: جلب مشارکت جامعه در توسعه تعمیق برنامه های نظام سلامت و توسعه و ترویج الگوی زندگی و رفتارهای سالم نیاز به حمایت مسوولان از برنامه و بالابردن انگیزه داوطلبان سلامت دارد!

خیلی جالبه که همچین شغلی توی کشورمون داریم و اینکه خیلی خوشحالم که الان این عزیزان و ایثار گران را شناختم. ایثار و فداکاری فقط جنگیدن و کشته شدن نیست! این کارهم خود نوعی ایثار است!…

“ممنون از توجهتون”

منبع:

نوشته طلبه حوزه علمیه کوثر: فاطمه بهیار

.

چرا امام حسن عسكري (ع) همواره در بند و زندان بود؟ 

پاسخ:

شايد بتوان گفت كه هيچ يك از امامان - عليهم السلام - همانند امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ در فشار طاغوتهاي عصر و در زندانها نبوده است، تا آن‌جا كه حتي در زندان، جاسوسي را بر او گماشته بودند تا گفتار و رفتار او را گزارش دهد، چنان‌كه ابو جعفر هاشمي مي‌گويد: با چند نفر در زندان بودم ناگاه امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ را وارد زندان كردند، در زندان شخصي بودو ادعا مي‌كرد از علويان است، امام ـ عليه السلام ـ در غياب او به يارانش فرمود “اين مرد از شما نيست، از او بر حذر باشيد، آن‌چه گفته ايد در نامه‌اي نوشته و در داخل لباسهايش مي‌باشد تا به خليفه گزارش دهد” يكي از حاضران لباسهاي او را وارسي كرد، همان نامه را يافت كه مطالب خطرناكي را در مورد زندانيان نوشته بود[1].
اين همه فشار براي چه بود؟ در جواب بايد گفت: طاغوتهاي بني‌عباس از چند جهت در مورد امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ ترس و نگراني داشتند و حساس بودند:
1ـ جمعيت شيعيان در آن عصر، به خصوص در عراق، بسيار بود، طاغوت‎ها ترس آن داشتند كه آن‌ها قدرت را به دست گيرند و با زعامت و رهبري امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ تاج و تخت عباسيان را واژگون نمايند؛ شيعيان در اين عصر به قدري نيرومند بودند كه: احمد بن عبيد الله ابن خاقان مي‌گويد: جعفر كذاب (برادر امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ كه به دروغ ادعاي امامت مي‌كرد) نزد پدرم عبيدالله ـ كه داراي مقام عالي در دربار خليفه بود ـ آمد و گفت: ” مقام برادرم را به من بده، در عوض، من سالي بيست هزار دينار براي تو مي‌فرستم” پدرم به او گفت: “يا احمق السلطان جرد سيفه في الذين زعموا أن اباك و اخاك[2] …الخ”
ترجمه: اي احمق نادان! خليفه، به روي معتقدين به امامت پدر و برادرت (امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ) شمشير كشيد، تا آن‌ها را از اين اعتقاد برگرداند، نتوانست، بنا بر اين اگر آن‌ها (شيعيان) امامت تو را قبول دارند نياز به خليفه و غير او نداري و اگر آن‌ها تو را به امامت قبول ندارند، به وسيله ما هرگز نمي‌تواني به اين مقام برسي. پدرم از آن پس، اصلاً به جعفر اعتنا نكرد و تا زنده بود اجازه نداد كه جعفر به نزدش بيايد[3].
2ـ از سوي ديگر بايد به اين مسئله مهم نيز توجه داشت كه شيعيان توجه خاصي به امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ داشتند و اموال بسياري به محضرش مي‌رساندند، تا آن‌جا كه به عنوان مثال، آن حضرت صد هزار دينار (يعني صد هزار مثقال طلا) به يكي از نمايندگان مورد اطمينان خود به نام علي‌‌بن جعفر همّاني داد تا بين مستمندان و شيعيان در مراسم حج تقسيم كنند، بار ديگر صد هزار دينار براي او فرستاد، بار سوم سي هزار دينار براي او حواله كرد.[4]
تلاش‌هاي سياسي اما حسن عسكري ـ عليه السلام ـ نامه و پيك‌هاي او، فعاليت شاگردان و نمايندگان او، حوزه علميه طاغوت برانداز او، گفتار سازنده و حركت‌بخش او و … همه و همه نشان مي‌داد كه او نه تنها تسليم دستگاه طاغوتي بني‌عباس نيست، بلكه زمينه سازي فرهنگي و سياسي عميق و گسترده‌اي بر ضد آن دستگاه مي‌كند.
4 ـ طبق روايات متعدد و متواتر، همه مسلمانان مي‌دانستند كه قائم آل محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ظهور مي‌كند و واژگوني تاج و تخت شاهان و سلاطين جور در سراسر جهان به دست اوست، از طرفي دريافته بودند كه اين مصلح جهاني از نسل امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ است، لذا در مورد آن حضرت، بسيار حساس بودند و احساس خطر مي‌كردند و بر همين اساس حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ از هنگام ولادت (در سال 255) حتي در عصر پدر (تا سال 260 يعني 5 سال) جز از ياران بسيار مخصوص، مخفي بود.
مرحوم محدث قمي در اين‌باره مي‌نويسد: ” سه نفر از خلفاي بني عباس خواستند امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ را بكشند زيرا به آنها خبر رسيده بود كه حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ در صلب اوست، آن‌ها آن حضرت را چندين بار زنداني نمودند.[5]”
و نيز روايت شده امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ هنگام ولادت حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ فرمود: “ظالمان پنداشتند كه مرا مي‌كشند تا نسل مرا قطع نمايند، آن‌ها قدرت خداوند قادر را چگونه ديده‌اند".[6]
اين عوامل و نظير آن، موجب شد كه طاغوتيان بني‌عباس سخت ترين فشار و اختناق و سانسور را بر امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ و يارانش وارد ساختند، امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ براي حفظ ياران خود، به پنهان‌كاري و راز پوشي تأكيد مي‌كرد، تا آن‌جا كه عثمان بن سعيد عمري يار مخصوص آن‌ حضرت (اولين نائب خاص امام مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ) زير پوشش روغن فروش مطالب را محرمانه از امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ به شيعيان و به عكس گزارش مي‌داد، از اين رو به او سمّان (روغن فروش) مي‌گفتند[7].
كوتاه سخن آن‌كه: از بررسي تلاشهاي امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ و يارانش فهميده مي‌شود كه آن بزرگ‌مردِ علم و كمال و سياست، در هفت مورد، تلاش عميق و چشم‌گيري داشته است كه عبارتند از:
1ـ تشكيل حوزه علميه و كوشش‌هاي علمي و انقلاب فرهنگي.
2 ـ ايجاد شبكه ارتباطي با شيعيان توسط پيك‌ها و نامه‌ها و تعيين نمايندگان، و تلاش‌هاي آن‌ها و ارتباط با آن‌ها.
3 ـ تلاش‌هاي سري و محرمانه سياسي.
4 ـ پشتيباني مالي شيعيان از امام و حمايت مالي آن حضرت از مستضعفان، براي حفط كيان تشيع.
5 ـ تقويت و توجيه سياسي رجال و عناصر مهم شيعه، و روحيه دادن به آن‌ها و سفارش آن‌ها به مقاومت و استقامت در برابر ستمگران.
6ـ استفاده گسترده از آگاهي‌هاي غيبي و قدرت‌هاي ملكوتي و معنوي.
7 ـ آماده سازي شيعيان براي دوران غيبت[8].
امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ در راستاي اين اصول تا سرحد شهادت ايستادگي كرد و تحت شديد ترين شكنجه‌ها و فشارها در زندان‌ها و خانه و بيرون خانه رسالت خود را به جهانيان ابلاغ فرمود و سرانجام با نيرنگ معتمد عباسي، در سن 28 يا 29 سالگي مسموم و به شهادت رسيد.

منبع:

[1] . اعلام الوري، ص 354.
[2] . اصول كافي، ج 1، ص 505 و 506.
[3] . اصول كافي، ج 1، ص 505 و 506.
[4] . الغيبه الطوسي، ص 212.
[5] . انوار البهيه، ص 490.
[6] . بحار، ج 50، ص 214.
[7] . سفينه البحار، ج 6، 143 و 144، انتشارات دارالاسوه للطباعه و النشر، طهران 1416 قمري.
[8] . اقتباس از كتاب سيره پيشوايان مهدي پيشوايي، ص 626 تا 650.

شبهه3: «اختلاط زن ومرد»

چون زیارت امام حسین علیه السلام و به خصوص پیاده­ روی، توأم با اختلاط زن و مرد است، کاری حرام است و حداقل، ترک پیاده ­روی اولی و زیارت سواره، افضل است.
پاسخ:

اولاً: این گونه اختلاط حرام نیست و کسی از فقها، فتوا به حرمت این گونه اختلاط نداده است. اختلاطی که از ازدحام ناشی می­شود مثل اختلاط در حج، نماز جمعه، نماز عیدین و پیاده ­روی برای زیارت امام حسین علیه ­السلام و ازدحام داخل حرم شریف، خود به خود حرام نیست، بلکه فقها به طور عام فتوا به کراهت داده ­اند.
نوعی از اختلاط هم به معنای معاشرت و ارتباط نزدیک زنان با مردان بیگانه است که معمولاً در مدارس و ادارات اتفاق می­ افتد که بعضی فتوا به حرمت آن داده ­اند. بنابراین اگر در زیارت پیادگان اختلاطی باشد، از نوع اول است که حرام نیست.
ثانیاً: بر فرض که اختلاط از نوع دوم، از برخی افراد کم اراده و ضعیف النفس پدید آید. این سبب ترک سنت دینی نمی ­شود. وگرنه اکثر واجبات عبادات که در آن نوعی آمیختگی دو جنس وجود دارد مثل حج و نماز جمعه و نماز عیدین باید تعطیل شود. از زراره نقل شده است: امام باقر علیه ­السلام در تشییع جنازه مردی از قریش حضور داشتند. من و عطا هم بودیم. وقتی زنی فریادی زد، عطا گفت: یا ساکت شو یا من برمی­ گردم. زن سکوت نکرد و عطا بازگشت. من به امام عرض کردم که عطا بازگشت حضرت فرمود: چرا؟ سخن او را یادآور شدم. حضرت فرمود: «به راه ادامه بده. ما اگر همراه با حق، منکری دیدیم، نباید حق را رها کنیم؛ و گرنه حق مسلمانی را ادا نخواهیم کرد.» وقتی امام بر جنازه نماز خواند، خویشان میت گفتند: شما توان ندارید، بازگردید خداوند شما را اجر دهد. اما حضرت از ناتمام گذاشتن مراسم تشییع خودداری کرد و بازنگشت. [2]

شبهه4: «هزینه‌های مالی زیاد پیاده‌روی و نیاز فقرا»
 روشن است که برای پشتیبانی از انبوه زائران پیاده، خدمات و امکانات بسیاری مانند: آب و غذا و امکانات رفاهی در مسیر و لوازم پزشکی برای درمان نیاز است. لذا عاشقان اهل بیت در مسیر از زائران استقبال می‌کنند و به نصب چادر و خدمت رسانی به آنان می‌پردازند. آمارها حاکی است که در سال 1434 قمری، شش هزار موکب برای پذیرایی از زائران برپا شد. اگر مبلغ  هزینه هر موکب را حدود 8 میلیون دینار در طول زیارت اربعین در نظر بگیریم، مبلغی در حدود 48 میلیارد دینار هزینه شده است. این اموال فراوان در حالی هزینه می‌شود که برخی مردم به نان شب محتاج‌اند و برخی نیاز به دارو و دکتر دارند. حال اگر زائران پیاده حرکت نکنند، خودشان امکان تامین لوازم خویش را دارند و زیارت به صورت سواره، مانع از اسراف و تبذیر نیز هست.
پاسخ:

پرداخت‌ هزینه‌ها دو نوع است: گاه واجب است و گاهی مستحب. انفاق واجب، مثل پرداخت هزینه افراد تحت تکلف و زکات و خمس و کفارات و آنچه به دلیل نذر در مورد خاص داده می‌شود. اما انفاق مستحب، مثل صدقه و تبرعات و اوقاف و آنچه فی سبیل الله هزینه می‌گردد.
در مورد انفاق‌های واجب که برای تامین نیاز فقرا و ایتام سادات و غیر آنان واجب است، موسسات دولتی و مردمی باید به گردآوری و هزینه کردن زکات و خمس و کفارات مالی در جای آن اقدام کنند و حق ندارند آن را در غیر از موارد تعیین شده، حتی در شعائر حسینی هزینه کنند. اما نذورات و انفاق‌های مستحب با انواع گوناگون آن تابع نیت نذر کنندگان و هزینه کنندگان است. به هر نیتی که نذر کرده‌اند، باید طبق آن هزینه شود. انفاق‌های داوطلبانه هم به اختیار خود اشخاص است که صرف چه کاری کنند. اموالی که در مسیر اربعین و زیارت امام حسین علیه‌السلام هزینه می‌شود مانند نذورات برای شعائر حسینی و انفاقات داوطلبانه و صدقات و تبرّعات و اوقاف خاص این مراسم است و کسی حق ندارد نذورات این راه را صرف کار دیگری کند یا مردم را به هزینه کردن اموال خود در کاری دیگر مجبور نماید.
از این گذشته، بسیاری از این نذورات و هدایا از سوی فقرا و نیازمندانی است که عاشقانه در حد توان خود در این امور حسینی سهیم شوند. افزون بر این، فقرا نیز از این نذورات بهره‌مند می‌شوند.

منبع:

2-وسائل الشیعه/ ج3 /ص 140

چرا حجاب؟

یکی از دلایل مهمی که خانم ها میل ندارند با حجاب باشند، این است که میخواهند با بدحجابی، خود نمایی و جلب توجه کنند. زن علاقه به دلبر بودن و دل باختن و مورد پسند بودن بسیار شدیدی، دارد.

شکی در این نیست که کارکرد این قریضه برای متمایل کردن جنس مذکر به مونث است؛ تا بدین وسیله، مقدمات  ازدواج و زندگی مشترک را بین آنان فراهم کند .

روانشناسان بر این باورند که: قطعی ترین عامل رشد انسان، میزان ارزشی ایت که هر فرد برای خود قائل به عبارت دیگر، نافذترین عامل رشد روانی و شخصیتی انسان، سطح حرمت خود اوست(freeman sufran196. Esteem. the Antecedent of self). زنی که باحجاب است، ابتدا برای خود و شخصیت خویش حرمت و حریم قائل است و سپس به این نکته آگاهی دارد که، بی حجابی و عدم رعایت پوشش مناسب، نشانه بی ارادگی و خود باختگی اوست.

کسی که در لباس استقلال نداشته باشد و پیرو دیگرام باشد، در برابر عقیده دیگران نیز استقلال نخواهد داشت.

آیا حیف نیست که زنان و دختران آنقدر خود را حراج کنند که گاهی قیمتشان به مقدار یک لبخند و چشمک و وعده و … پایین بیاید؟

مثالی روشن:

وقتی لامپ نورافشانی میکند، که سیم های آن سالم باشند و اگر این سیم ها لخت یا زدگی داشته باشند، نه تنها نیروی برق را به خوبی منتقل نمی کنند بلکه با جریان آب یا اتصال یه یکدیگر موجب حریق و آتش سوزی می گردند. زن و مردی که همانند جریان مثبت و منفی دست به دست هم داده و چراغ خانواده را روشن کرده اند، می بایست حجاب اسلامی را رکن اساسی این پیوند قرار دهند و الا چراغ به خاموشی می گراید و آتش هوس آن را خواهد سوزاند.

گردآورنده: زهرا رجنی