عاقبت کار خودش را کرد این در فاطمه
عاقبت دیدی که محسن گشت پرپر فاطمه

تو امانت پیش من بودی و حالا همسرت
می کِشد هر دم خجالت از پیمبر فاطمه

زخم های پیکرت دارد علی را می کُشد
لاله می کاری ز خون در بین بستر فاطمه

اشک طفلان را در آوردی مکش اینگونه آه
جان من گریه مکن خاتون محشر فاطمه

لب گشا حرفی بزن تا من نیفتادم ز پا
“یا علی” بر گو بگیرم جان دیگر فاطمه

قصد رفتن کرده ای بانو مگر که اینچنین ؟
خانه داری میکنی این روز آخر فاطمه

چند روزی میشود گلهای تو پژمرده اند
زینب از داغت ببین گشته چه لاغر فاطمه

من که عمری خم به ابرویم نیاوردم ببین
داغ تو کرده چه ها با مرد خیبر فاطمه

آفتاب خانه من بر لب بامی چرا؟
میزنی سو سو ز چه ای نور داور فاطمه

میروی، باشد برو! اما بدان که بعد از این
میشود این خانه دیگر قبر حیدر فاطمه

ابراهیم لآلی

عشق یعنی صبر در هنگام خشم

عشق یعنی جای سیلی روی چشم

عشق یعنی قلب چون آیینه ای

جای میخ در روی سینه ای

عشق یعنی انتظار منتظر

سینه ای مجروح از مسمار در

عشق یعنی گریه های مادری

دختری دنبال نعش مادری

عشق یعنی طاعت جان افرین

رد خون سینه بر روی زمین…

منبع:نوحه محمود کریمی

دلم گرفته آنقدر که اضافه اش از چشمانم جاری می شود! ایام، ایام بی مادری است. حال مادر بد است.

دل مادر گرفته نه برای کوچه های بنی هاشم، نه برای میخ در،نه برای در و دیوار،نه برای محسنش، نه برای دست های بسته علی(علیه السلام)…بلکه برای هزار و صد و هفتادو هشت سال گریه ها و ناله های سحر گاهی یوسفش!برای دخترانی که در سرزمین امام زمان(عج)حجاب را به نیزه می کشند،و برای پسرانی که غیرت برایشان تعریف نشده.

مادر به نیزه رفتن سر پسرش را دید و هیچ نگفت حال چگونه به نیزه رفتن چادر را ببیند؟!

چادر مادر خاکی شد تا ماباخاک گناه آلوده نشویم!

آخ مادرم…

داستان غربتت عجیب طولانیست،از چه بگویم؟!

از فریادهای غریبانه علی(علیه السلام)در چاه؟

یا از جگر پاره پاره فرزندت؟

از سر بالای نیزه بگویم؟

یااز اسارت رفتن دخترت؟

زینب به اسارت رفت تا ما اسیر گناه نشویم!

مادرم…از یوسفت بگویم؟!بگویم اهل شام شده ایم؟و حسین(علیه السلام)زمانمان را تنها گذاشته ایم؟!بگویم که در جوانی مانندت مویش سپیدشد؟

بگویم از چشمان گریانش؟از قلب شکسته اش چه!بگویم؟

آه مادرم!

یاس کبودم…دعاکن برای فرج مهدی ات…گل نرگس هم از انتظار خسته شد.

دعا کن! فقط دعا!…

منبع:دلنوشته یکی از طلبه های مدرسه علمیه کوثر علی اباد کتول :فاطمه جهانی

ای کاش فدک این همه اسرار نداشت

ای کاش مدینه درو دیوار نداشت

فریاد دل محسن ع زهرا س این بود

ای کاش در سوخته مسمار نداشت…

چند وقتی است که می گویند ایام فاطمیه یک قضیئه ای تاریخی است و نباید مطرح شود و علت مطرح نشدن این موضوع به این دلیل است که معتقدان به این امر می گویند:

چون زندگانی حضرت زهرا(سلام الله) یک قضیئه ای تاریخی است برای آنکه افکار عمومی را تحریک می کند بهتر است که مطرح نشود، زیرا هر  ماجرای تاریخی معلوم نیست راست باشد یا دروغ.

ما در پاسخ علیه این افراد می گوییم:

اگر این موضوع افکار عمومی را تحریک می کنند و یک ماجرای تاریخی است پس چگونه به جنگ های حضرت رسول(ص) و ماجرای شب لیلت المبیت، جنگ هایی که امیرالمومنین(ع) در کنار پیغمبر(ص) داشته اند، و به واقعه ی تا ریخی عاشورا که نیمی از تاریخ مارا تشکیل می دهد میپردازیم؟مگر این ها جزئی از تاریخ ما حساب نمی شوند؟یعنی در این وادی ،فقط زهرا مرضیه(سلام الله) غریب است؟

ما باید بدانیم که این قضیئه ی تاریخی ریشه در فرهنگ و اعتقاد ما دارد و با بودن زندگانی حضرت زهرا و فرزندانش است که ما راه را از بی راهه تشخیص می دهیم و اگر غیر از این بود ما هم مثل این افرادی که از روی ندانستن و بی فکری چنین حرف ها شبهه هایی را در دین و اصول و عقاید ما وارد می کنند بودیم.

پس خدا را شکر کنیم که چنین با نویی در دنیای ما اهل شیعه قرار داد.

خوشبختی یعنی تو زندگیت فاطمه زهرا (سلام الله) داری…!!

یا مهدی.

منبع:به قلم این بنده حقیر.(فاطمه بهیار)