با توجه به اینکه کم کم بدحجابی به یک مسئله جدی در بحث فرهنگی جامعه تبدیل می شود لازم است معناى واژه حجاب و مقصود از حجاب بیان شود.به گفته اهل لغت این واژه به صورت متعدى و به معناى در پرده قرار دادن به کار مى رود. ابن درید مى گوید: «حجبت الشىء. .. اذا سترته، و الحجاب: السِّتر…، احتجبت الشمس فى السحاب اذا تستترت فیه.4 حجاب، پوششى است که روى شىء را فرا مى گیرد و حجاب یعنى پرده…، زمانى که خورشید در ابر فرو مى رود عرب مى گوید: احتجبت الشمس فى السحاب». فیومى این واژه را چنین توضیح مى دهد:

حجب فعلى متعدى است و به معناى مانع شدن به کار مى رود. به پرده، حجاب مى گویند، زیرا مانع از دیدن است، و به دربان، حاجب گفته مى شود، زیرا وى مانع از ورود افراد است. این واژه در اصل بر موانع جسمانى اطلاق مى گردد، ولى برخى مواقع به موانع معنوى نیز حجاب گفته مى شود.

از گفتار اهل لغت مى توان نتیجه گرفت که در زبان عرب، حجاب به پوششى گفته مى شود که مانع از دیدن شیئى پوشانده شده مى شود.

شهید مطهرى نتیجه تحقیقات لغوى خود را درباره این واژه، چنین بیان مى کند: کلمه حجاب هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و حاجب، بیشتر استعمالش به معنى پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش مى دهد که پرده وسیله پوشش است و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نیست; آن پوشش حجاب نامیده مى شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد.

مفهوم اصطلاحى حجاب

حجاب در علومى چون عرفان و طب و شاید دیگر علوم، اصطلاح خاصى دارد اما در مسئله مورد بحث این نوشتار که مسئله اى فقهى است داراى معناى خاصى نیست. این واژه در فقه در معناى لغوى خود که همان پرده حائل میان دو چیز باشد به کار رفته و معناى جدیدى براى آن ایجاد نشده بود. در دوران متأخر این واژه معناى اصطلاحى خاصى پیدا کرده و به پوشش خاص زنان اطلاق شده است. شهید مطهرى در این باره مى فرماید:

بهتر این بود که این کلمه عوض نمى شد و ما همیشه همان کلمه پوشش را به کار مى بردیم، زیرا چنان که گفتیم معنى شایع لغت حجاب، پرده است و اگر در مورد پوشش به کار برده مى شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده که عده زیادى گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گرى و خود نمایى نپردازد. آیات مربوطه همین معنى را ذکر مى کند و فتواى فقها هم مؤید همین مطلب است… در آیات مربوطه، لغت حجاب به کار نرفته است. آیاتى که در این باره هست چه در سوره مبارکه نور و چه در سوره مبارکه احزاب حدود پوشش و تماس هاى زن و مرد را ذکر کرده است بدون آن که کلمه حجاب را به کار برده باشد. آیه اى که در آن کلمه حجاب به کار رفته است مربوط است به زنان پیغمبر اسلام.

جایگاه شبکه های اجتماعی در بین خانواده ها و تبدیل آن به یک فرصت و یک تهدید مهمترین مسئله ای ات که امروزه کاربران شبکه های اجتماعی باید بدانند و در استفاده از آنها و راهکارهای مقابله با آنها را باید بدانند و به آنها عمل کنند در این مقاله به آسیب هایی که امروزه در بحث بد حجابی و ترویج بب حجابی بین خانم ها رواج شده است را برسی خواهد شد.

حجاب و پوشش بانوان در کشور ایران پیشینه ای طولانی و تاریخی دارد به طوری که در کتیبه ها و آثار باستانی به جای مانده از زمانهای گذشته هیچ کس عریان و یا حتی نیمه عریان نیست. حجاب در باورها و ارزش های ما ریشه دارد و رعایت پوشش به ویژه در میان بانوان، ایجاد مصونیت برای جلوگیری از عوارض منفی، مفاسد و ابتذال است. از دیدگاه اسلام، زن، شخصیتی شایسته دارد و می تواند مدارج کمال را بپیماید و به مراتب عالی انسانیت بار یابد. دامن زن، مدرسه بشر است و والایی مردان، بدون زنان ممکن نیست. اصلاح جامعه در گرو پارسایی، حیا و حجاب بانوان خواهد بود. جایگاه والای این گوهر گران بهای آفرینش، می طلبد که در صدف پوشش قرار گیرد تا ارزش هایش حفظ گردد.

برخی افراد شبکه های اجتماعی اینترنتی را محلی برای افزایش صمیمیتها و کسب اخبار و اطلاعات مفید می دانند و برخی دیگر معتقدند شبکه های اجتماعی تصویر تاریکی است از توطئه ها و اقدامات تجاوزگرانه به محیط خصوصی افراد.همه نهادهای فرهنگی وظیفه دارند فرصتها و تهدیدهای شبکه های اجتماعی را به خانواده ها، جوانان و نوجوانان معرفی کنند تا افراد ضمن استفاده از فرصت حضور در شبکه های اجتماعی تخصصی از آسیبهای شبکه های اجتماعی عمومی در امان بمانند.

امروز مسلم و بدیهی است ترویج بد‌حجابی از جمله ابزارهای جدی دشمن در مقوله‌ جنگ نرم است و از آنجایی که مبنای نظام ما دینی است و نظام اسلامی بر دین مردم استوار است، دشمنان ما به دنبال این هستند که با ترویج بد‌حجابی و مفاسد اخلاقی و اجتماعی پایه‌ نظام را سست کنند و از بین ببرند و هدف نهایی آنها این است که حکومت اسلامی در بین مردم پشتوانه‌‌ دینی نداشته باشد پس باید تا دیر نشده به مشکلات فرهنگی ریشه ای تر نگاه کرد و از موضع گرفتن برخی جریانات نهراسید .

منبع: گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ابهر۲۴

آیت الله حق شناس(ره):

✨«انصاف نیست که این شبهای طولانی زمستان تاصبح بخوابید

زمستان بهارمؤمن است»

«مومن در این شب ها که غذایش هضم شده

و خستگی اش هم دررفته

سحربلند مےشود داداش جون!✨

در فضای مجازی مسئله حجاب با سوء استفاده‌هایی که می‌دانیم تا کنون از حریم کاربران صورت گرفته و آثار مخربی که عدم رعایت آن برای جامعه در بردارد، چه تکلیفی با خود به همراه دارد.
 بین فضای مجازی و فضای حقیقی تفاوتی وجود ندارد و همین مسئله که برخی تصور می‌کنند، به دلیل عدم حضور محسوس سایرین، می توانند در فضای مجازی امنیت بیشتری داشته باشند، فرضی سراسر اشتباه است و باید گفت که به عنوان یک اصل اساسی و محوری در اسلام، حفظ حجاب چه توسط زنان و چه مردان، بی‌قید ضروری است و این امر در هیچ فضا و مکانی از شمول استثنا خارج نشده است، مگر این‌که کسی هم از دیانت خود دست شسته باشد وهم از امنیت خود خسته شده باشد که « بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ» انسان از وضع خود آگاه است(۲) و البته خداوند در همه حال شاهد و ناظر است.
شاید به جد بتوان گفت که یکی از اساسی‌ترین نقاطی که در جنگ نرم کشورهای مستکبر هدف‌گیری شده است، موضوع عفاف و حجاب می‌باشد.رعایت حجاب یک واجب شرعی است و همان‌طور که مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از زنان نخبه کشور فرموده‌اند:

ادامه »

روزی عزرائیل نزد موسی آمد،

موسی پرسید: برای زیارتم آمده ای یا برای قبض روحم؟

عزرائیل: برای قبض روحت.

موسی: ساعتی به من مهلت بده تا بقا فرزندانم وداع کنم.

عزرائیل: مهلتی در کار نیست.

موسی (ع) به سجده افتاد و از خدا خواست تا به عزرائیل بفرماید که مهلت دهد تا با فرزندانش وداع کند.

خداوند به عزرائیل فرمود: «به موسی (ع) مهلت بده!»

عزرائیل مهلت داد.

موسی (ع) نزد مادرش آمد و گفت: «سفری در پیش دارم!» مادر گفت: «چه سفری؟» موسی (ع) گفت: «سفر آخرت»  مادر گریه کرد.

موسی (ع) نزد همسرش آمد، کودکش را در دامن همسرش دید، با همسر وداع کرد، کودک دست به دامن موسی زد و گریه کرد، دل موسی (ع) از گریه کودکش سوخت و گریه کرد،

خداوند به موسی (ع) وحی کرد: «ای موسی! دل از آنجا بکن من از آن‌ها نگهداری می‌کنم و آن‌ها را در آغوش محبتم می‌پرورانم»

دل موسی (ع) آرام گرفت.

به عزرائیل گفت: جانم را از کدام عضو می‌گیری؟

عزرائیل: از دهانت

موسی: آیا از دهانی که بی واسطه با خدا سخن گفته است جانم را می‌گیری؟

عزرائیل: از دستت

موسی: آیا از دستی که الواح تورات را گرفته است؟

عزرائیل : از پایت

موسی: آیا از پایی که با آن به کوه طور برای مناجات با خدا رفته‌ام؟

عزرائیل نارنجی خوشبو به موسی داد، موسی آن را بو کرد و جان سپرد.

فرشتگان به موسی (ع) گفتند: «یا أهوَنَ الأنبیاء مَوتاً کیفَ وَجَدتَ المَوتَ؛ ای کسی که در میان پیامبران از همه راحت‌تر مردی، مرگ را چگونه یافتی؟

موسی (ع) گفت: «کَشَاه تُسلَخُ و هِیَ حَیَّه؛ مرگ را مانند گوسفندی که زنده پوستش را بکنند، یافتم.»(6)