پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همین‌طورکه انسان در مسیر رشد معنوی پیش می‌رود، ایمان او نیز افزایش می‌یابد. در واقع افزایش ایمان، موجب حرکت در راه رشد معنوی است؛ بنابراین ایمان مراتب گوناگونی دارد؛ مراتب آغازین آن ضعیف‌تر و مراتب پیشرفته‌اش نیرومندتر است. به تناسب آن، شکوفایی معنوی افراد نیز کاهش و افزایش پیدا می‌کند؛ یعنی ارتباط قلبی با خدا، متناسب با ایمان، کم و زیاد می‌شود.
ایمان همۀ معنویت نیست، بلکه مهم‌ترین عامل تحقق معنویت است. با رشد ایمان، انسان از ادراک و اراده‌ای متفاوت برخوردار می‌شود و زندگی ظاهری و باطنی‌اش تغییر می‌کند. مجموعۀ این تحولات و تجربه‌ها و دستاوردها را معنویت می‌دانیم که در یک کلام، ارتباط با خداست. ارتباط با خدا یعنی ارتباط با علم، قدرت، بصیرت، اراده، حیات، خلاقیت و کمال مطلق. ارتباط با اصل و حقیقت همۀ کمالات، آثار مناسب با آن کمالات را در شخص به‌جای می‌گذارد و شکوه و کمال معنوی را تحقق می‌بخشد.
نقش ایمان به عنون عامل رشد معنوی و شدت و ضعف آن ما را با این پرسش روبرو می‌کند که چطور می‌توان ایمان را تقویت کرد و در مسیر رشد معنوی پیش رفت؟ پاسخ این پرسش بسیار ساده است؛ اما عمل به آن چندان آسان نیست. «ما باید ایمان خود را با عمل صالح تقویت کنیم»[1] اما عمل صالح چیست؟ «عمل صالح، یعنی همان عمل متناسب با ایمان».[2] اگر به خدا ایمان داریم، به‌طور طبیعی به خواسته‌های او عمل می‌کنیم و مخالف ارادۀ او کاری انجام نمی‌دهیم. ایمان و عمل، رابطۀ متقابل با هم دارند. ما برای شناخت عمل صالح به ایمان نیاز داریم. «عمل صالح را باید از راه ایمان بشناسیم.»[3] زیرا خداوند دل‌هایی را که ایمان می‌آورند هدایت می‌کند. «مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ.[التغابن/11] هر كس به خدا ايمان آورد خدا قلب او را (به معارف و كمالات ديگر) هدايت مى‏‌كند.» از سوی دیگر، همین عمل صالح که با ایمان، شناخته می‌شود، موجب تقویت ایمان می‌شود.

رابطه میان ایمان و عمل صالح، دور ممتنع به‌وجود نمی‌آورد بلکه اثر متقابل و تقویت‌کنندۀ میان آن‌ها را نشان می‌دهد. ما سخن یا دعوت حق را که می‌شنویم، به آن ایمان می‌آوریم؛ بر اثر این ایمان با بخشی از عمل صالح آشنا می‌شویم؛ با عمل به صالحات، ایمان تقویت می‌شود و اعمال صالح دیگر شناخته می‌شود و انگیزه و شوق انجام آن اعمال پدید می‌آید؛ در نتیجه این عملکرد، باز هم ایمان نیرو می‌گیرد؛ در اثر آن، بصیرت و تشخیص عملی بیش‌تر می‌شود و همین‌طور اثر متقابل آن موجب تقویت ایمان و رشد معنوی می‌گردد. بنابراین بین ایمان و عمل صالح «یک تأثیر و تأثر متقابل وجود دارد. به نظر من این نکته خیلی مهمی است. ما باید ایمان خود را با عمل صالح تقویت کنیم؛ کما این‌که عمل صالح را باید از راه ایمان بشناسیم.»[4]
همان‌طور که ایمان و عمل صالح اثر فزایندۀ متقابل دارند، عمل ناصالح نیز موجب بروز اثرات کاهنده بر ایمان می‌شود. هر معصیت بخشی از ایمان را می‌گیرد و آن را سست می‌کند. «وقتی ما لغزش پیدا می‌کنیم، این لغزش روی ایمان (ولو نامحسوس) تأثیر می‌گذارد. «إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ.[آل عمران/155] جز اين نيست كه شيطان آنها را به سبب برخى از گناهانى كه كسب كرده بودند بلغزانيد.» کار خطایی را قبلا یک نفر انجام می‌دهد، بعد این خطا در ایمان او تأثیر منفی می‌گذارد، بدوند این‌که خود انسان هم متوجه شود؛ مثل خیلی از وقت‌ها که انسان از حالی به حالی می‌رود، لیکن تغییر حال خود را متوجه نمی‌شود.»[5]
کاهش تدریجی ایمان در اثر گاهان سرانجام به جایی می‌رسد که انسان ایمان خود را از دست می‌دهد و نشانه‌های روشن و آشکار الهی را تکذیب می‌کند و حقایق ایمانی را دروغ می‌پندارد. «ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذینَ أَساءُوا السّوأیٰ أَن کَذَّبوا بِآیاتِ اللَّهِ وَکانوا بِ‌ها یَستَهزِئونَ.[روم/10] سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند!»
ضعف ایمان ممکن است به جایی برسد که دیگر هیچ پایه و ریشه‌ای نداشته باشد و با یک آزمون سادۀ الهی  فروبریزد. از سوی دیگر ممکن است ایمان به حدّی نیرومند شود که حتی در سخت‌ترین آزمون‌های الهی نیز کم‌ترین تزلزلی پیدا نکند. حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «فمن الأیمان ما یکون ثابتا مستقرا فی القلوب و منه ما یکون عواری بی القلوب و الصدور الی أجل معلوم.[6] نوعی از ایمان آن است که در دل‌ها مستقر و پایدار است و نوع دیگر عاریه‌ای است میان دل‌ها و سینه‌ها تا زمان معلوم.» ایمان مستقر، بر پایۀ شناخت و آگاهی بنا نهاده شده و با عمل صالح، آبیاری و تقویت شده است. «ایمان ثابت و مستقر، یعنی جای گرفته در قلب، تکیه کرده به یک استدلال و یک بینش عمیق و پشتیبانی شده با عمل صالح. نوع دیگر ایمان این است که با احساسات پیدا شده، با منطق پیدا نشده؛ انسان پای آن، عمل صالح نگذاشته؛ … این می‌شود ایمان عاریه‌ای.»[7] ایمان عاریه‌ای از سوی آگاهی و عمل پشتیبانی نمی‌شود و تا هنگامی که آزمونی پیش آید و معرکه‌ای برپا شود، باقی خواهد ماند و در شرایط دشوار و لغزشگاه‌های زندگی فرومی‌ریزد.
کفر به طاغوت، عامل دیگری است که می‌تواند موجب تضعیف ایمان شود ولی مراقبت از آن سبب تقویت ایمان است. ایمان و پذیرش حق، روی دیگر کفر به طاغوت است. اگر در کفر به طاغوت سست شویم، ایمان به حق را نیز از دست خواهیم داد. «ایمان بالله به تنهایی کافی نیست؛ کفر به طاغوت، مقدمۀ صحت و صداقت و قبولی ایمان بالله است.»[8] کفرورزیدن و کنار زدن طاغوت، یعنی رودررو شدن با طغیان و سرکشی در برابر حق. این رودررویی تضمین کنندۀ کنار حق ماندن است. از منظر درونی، کفر به طاغوت مجالی به نفس نمی‌دهد تا سربرکشد و انسان را از درون تضعیف کند. سستی در تقابل با طاغوت و باطل، انسان را در تسلیم شدن در برابر حق سست می‌کند و از ایمان بالله می‌کاهد. به لحاظ معنوی، تحکیم ارتباط با خدا در گرو تقابل با طاغوت است. این موضوع دقیقا همراهی تولی و تبری است که در مبانی ولایت‌شناسی بررسی شد.

منبع:
[1]. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی، خامنه‌ای، سید علی، 20/8/83.
[2]. همو، بیانات، 21/9/90.
[3]. همو، بیانات، 20/8/83.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6]. نهج‌البلاغه، ترجمه حسین انصاریان، نشر پیام آزادی، خطبه 231، ص 527.
[7]. همو، بیانات، 20/8/83.
[8]. همو، بیانات،21/4/87.

آنها جهنم را برگزیدند تا در بهشت جای گیرند..

حادثه پلاسکو جان باختگان زیادی به جای گذاشت..

خداحافظ ساختمان نوستالوژیک..اولین و بزرگ ترین مرکز خرید دوران قدیم..

به گفته خبر آنلاین، تا کنون این حادثه سه شهید و حداکثر 25مصدوم برجای گذاشته است

عشق! آن لحظه ، به دلداری و تسکین آمد

مادری را که از این فاجعه ؛ غمگین آمد

با صدایی همه جا غرق شد از دود و غبار

قامتِ برج پلاسکو چو به پایین آمد

همه پیگیرِ خبر ، در پیِ تشدیدِ حریق -

خبرِ فاجعه در صدرِ عناوین آمد

گشته چندین تن از این مردم بیچاره ی شهر

زیر آوار له و مرگ به بالین آمد

کودکانی که به امید پدر خوابیدند

صبح دیدند پدر خفته و خونین آمد

آسمانی شده امدادگرِ مخلص ما

بار دیگر ملک الموت به گلچین آمد

نه از این فاجعه خون شد دل تهران ؛ لیکن

تن ایران زِ غمش جامه ی مشکین آمد

هرگز اینگونه نمیشد اگر اطفا حریق

بود آنجا و همان لحظه به تامین آمد

ایمنی کاش سرآمد بشود در هر کار

و بگویند به هر سانحه تضمین آمد

تسلیت باد به ایران غمِ این داغ عظیم

داغِ حُزنی که براین جامعه سنگین آمد

منبع : شعر نو، محمدرضا عظیمی پور

خدا کند 

يک اتفاق خوب بيافتد وسط زندگي مان 

آري همين جا

وسط بي حوصلگي هاي روزانه مان، نگراني هاي شبانه

وسط زخم هاي دلمان

آنجا که زندگي را هيچ وقت زندگي نکرديم

يک اتفاق خوب بيافتد

انقدر خوب که 

خاطرات سالها جنگيدن و خواستن و نرسيدن

از يادمان برود

آنگونه که يک اتفاق خوب همين الان، همين ساعت 

همين حالا از پشت کوه هاي صبرمان طلوع کند 

طلوعي که غروبش

غروب همه ي غصه هايمان باشد

براي هميشه…

منبع: حمید ارداس 

نبرد ۲۲ روزه اسرائیل و حماس در غزه بخشی از جنگ عرب‌ها و رژیم صهیونیستی بود که از ۲۷ دسامبر سال ۲۰۰۸ آغاز شد و در اسرائیل به نام عملیات سرب گداخته (به عبری: מבצע עופרת יצוקה)، و در میان اعراب با نام کشتار غزه (مجزرة غزة) یاد می‌شود و مقاومت با عملیات «مغرکة فرقان» به آن پاسخ داد.

از آن‌جا که اولین روز نبرد با بیشترین شمار کشته و زخمی فلسطینی در یک روز پایان یافت در میان بخشی از عرب‌ها به روز کشتار شنبه سیاه نیز معروف شد.

در جنگ ۲۲ روزه غزه برای اولین بار رژیم صهیونیستی با تمام توان و نیروهای خود و با حمایت قدرت‌های بیرونی مثل آمریکا در صدد حذف کامل حماس بود و برای اولین بار حماس نشان داد که توان ایستادن و مقاومت را در مقابل رژیم تا دندان مسلح صهیونیستی دارد.

کمتر کسى تصور مى‌کرد که جنگ غزه چنین نتیجه‌اى در برداشته باشد و نیروهای مقاومت جنبش کوچک حماس بتوانند با ۲۲ روز مقاومت مقابل نیروها و ارتش مجهز و مسلح رژیم‌صهیونیستی ایستادگی کنند.

در این جنگ نابرابر، بیش از ۱۴۵۰ فلسطینی به شهادت رسیدند و بیش از ۵ هزار نفر نیز زخمی شدند.

اگرچه جنگ غزه از حیث انسانى تلفات زیادی داشت ولی درحالی به پایان رسید که رژیم صهیونیستی در دستیابی به اهداف خود کاملا ناکام بود و بدون هیچ‌گونه دستاورد و نتیجه مثبتی به شکل یک جانبه و ناگهانی تن به آتش بس داد.

آثار جنگ ۲۲ روزه غزه

کمیته مستندسازی جنایات رژیم اشغالگر قدس در چارچوب جنایاتی که “اسراییل” علیه ساکنان نوار غزه مرتکب شد با استناد به گزارش‌های دولتی یک گزارش جامع و اساسی در مورد آثار جنگ ۲۲ روزه تهیه و تنظیم کرد:

شهدای فلسطینی جنگ ۲۲ روزه

۱۴۵۵ شهید از جمله ۴۰۴ کودک دختر و پسر که مجموعا ۲۸ درصد شهدای این جنگ را تشکیل می‌دهند و ۱۱۵ نفر زن (شهید) که ۸ درصد مجموع شهدا را تشکیل می‌دهند که از این تعداد ۴۵۷ شهید زن و مرد در استان شمالی نوار غزه، ۶۸۶ شهید در استان غزه، ۱۷۸ شهید زن و مرد در استان مرکزی، ۸۲ شهید در استان خان یونس و ۵۲ شهید زن و مرد در استان رفح صورت گرفت.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی جبهه جنگ مستضعفین

به گزارش خبرگزاری بین‎المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، حجت الاسلام سیدکمیل باقرزاده،‌ از دوستان شهید جهاد مغنیه در مراسم پاسداشت شهدای نهضت جهان اسلامی، ‌یادبود شهید «جهاد مغنیه» و شهدای لبنان شامگاه گذشته، دوم بهمن ماه در مؤسسه مشاوره آستان قدس رضوی برگزار شد، اظهار کرد: شهدای زیادی در سوریه و عراق به شهادت رسیده اند که تا زمان شهادتشان ناشناخته بودند اما اکنون اهداف اصلی این شهدا برای ما آشکار شده است، شهید جهاد مغنیه نیز دوستان ایرانی،‌ افغانی، عراقی و… زیادی داشته است که حرف های زیادی در مورد این شهید دارند.

وی با تأکید بر اینکه اهداف شهدای مدافع حرم حضرت زینب(س) نزد ما ناشناخته اند در حالی که در پیشگاه الهی شناخته ترین هستند، گفت: همانطور که پدر شهید جهاد مغنیه ناشناخته بود و ما اسم عماد مغنیه را تا قبل از شهادت ایشان نشنیده بودیم،‌ جهاد مغنیه نیز این چنین بود و اهداف وی پس از شهادت او برای همه آشکار شد.

حجت الاسلام باقرزاده ادامه داد: روزی از جهاد مغنیه پرسیدم که تا کنون چند مرتبه رهبر معظم انقلاب را دیده ای؟ وی پاسخ داد: «شاید پنج یا شش مرتبه» از او پرسیدم قبل از شهدات پدرت یا پس از شهاد ایشان؟ وی گفت: «اولین دیدار قبل از شهادت پدر بود، من و دوستان وارد اتاق آقا شدیم، فردی مرا به ایشان معرفی کرد و آقا فرمودند:‌« مراقب پدرت باش خیلی برای من عزیز است» دفعه بعد که پس از شهادت پدرم به دیدار رهبر معظم انقلاب رفتم ایشان با لحن شوخی به من فرمودند:‌ »مگر به تو نگفته بودم مراقب پدرت باش؟».

وی با بیان اینکه جهاد مغنیه نمونه عالی از یک جوان مؤمن انقلابی بود، گفت: مسئولیت بزرگی امروز بر عهده قشر جوان است و همه جوانان باید متوجه این مسئولیت باشند، من در همین حدی که جهاد مغنیه را می شناختم در ذهنم خطور کرد که جهاد، جهاد است نه مجاهد، او اسم فاعل نیست بلکه خود فعل است و همه وجود او وقف حرکت و تلاش برای تحقق اهداف اسلامی بود.

حجت الاسلام باقرزاده با اشاره به دو خصوصیت بارز جهاد مغنیه ابراز کرد: عرصه راحت زیستن برای کسانی که در لبنان زندگی می کند فراهم است و سبک زندگی جوانان در لبنان سبک زندگی غربی است،‌ اما باید سبک زندگی جوانان حزب الله را جدا از سبک زندگی جوانان لبنان بدانیم و جهاد مغنیه نیز جوانی منحصر به فرد بود، چرا که او به معنی واقعی کلمه بسیجی بود، بر این اساس عاشق ولایت بودن و عاشق شهادت بودن، ‌دو خصوصیت اصلی جهاد مغنیه است.

وی با بیان اینکه نمی شود انسان عاشق ولایت فقیه و شهادت باشد و اسباب استراحت خویش را فراهم کند، گفت: جهاد مغنیه خوب فهمیده بود که خواسته رهبر معظم انقلاب نابودی اسرائیل است، پس همه امکانات و همه وجود خود را برای تحقق این خواسته وقف کرد و به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.

حجت الاسلام باقرزاده با اشاره به اینکه ر‍ژیم صهیونیستی با کسانی که اهل بخور و بخواب هستند کاری ندارد، ادامه داد: «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً فَادْخُلِی فِی عِبَادِی وَادْخُلِی جَنَّتِی» می تواند تعریف جهاد باشد و پاداش کسانی که برای رضای خدا به پا خواسته اند چیزی جز شهادت نیست.

وی با بیان اینکه من و جهاد مغنیه در فرودگاه تهران با هم قرار ملاقات گذاشته بودیم و من از قم برای دیدار وی رفتم، عنوان کرد: جهاد به محض اینکه مرا دید گفت: «چقدر لاغر شده ای، تو مگر ورزش نمی کنی؟ مگر آقا نفرموده اند: «تحصیل، تهذیب، ورزش» و من فهمیدم که سخنان رهبر معظم انقلاب به چه میزان تأثیرگذار بوده و برای امثال جهاد مغنیه به چه میزان با اهمیت است.

حجت الاسلام باقرزاده گفت: باید قدر جهاد ها و شهدای سوریه، عراق، افغانستان، ایران و… را بدانیم چرا که زمینه ساز ظهور حضرت مهدی(عج)‌ و آشکار کردن جهره واقعی اسلام هستند.

منبع:

سخن حجت الاسلام باقرزاده