از امام صادق(ع) پرسیدند که چرا کسانی که در آخر زمان زندگی می کنند رزق و روزیشان تنگ است؟ فرمودند : به این دلیل که غالبا نمازهایشان قضا است.

حال چه کنیم تا نماز صبحمان قضا نشود؟

این سوالی است که از محضر آیت الله بهجت ره پرسیده شد و ایشان در پاسخ گفتند: کسی که باقی نمازهایش را در اول وقت بخواند خدا او را برای نماز صبح بیدار خواهد کرد.(1)

 مراقبات ماه رمضان

نویسنده: محمد محمدی ری شهری

این کتاب در پنج بخش تدوین شده که عبارتند از: از فضایل ماه خدا، آمادگی برای میهمانی خدا، آداب میهمانی خدا، شب قدر، آداب بیرون آمدن از میهمانی خدا.

در بخشی از پیش گفتار این کتاب آمده است: خداوند سبحان، در این ماه، میهمانی ویژه ای را برای تربیت روح، به گونه ای ترتیب داده که می تواند در حیات معنوی انسان تحوّلی پدید آورد و او را به سعادت ابدی برساند. نکته مهم در این مسیر، آن است که انسانی که می خواهد به دنیای این ضیافت گسترده وارد شود، بداند به کجا می رود، معنای میهمانی الهی چیست و چگونه باید وارد آن شود.

لازم به ذکر است که چاپ هفتم کتاب «مراقبات ماه رمضان»، به زبان فارسی منتشر شده است. این کتاب را استاد ری شهری با همکاری «رسول افقی» تألیف کرده و استاد «جواد محدثی» آن را ترجمه کرده است

محمد رضا جعفری معاون آموزش و پژوهش ستاد عالی کانون‌های  مساجد کشور گفت: انسان باید برای خودش رویکرد مشخصی داشته باشد انسان ها می توانند یکی از دو رویکرد کلی و اساسی فرد گرایی یا رویکرد اجتماعی را داشته باشند.

وی تصریح کرد: نیاز امروز ما، انسان اجتماعی انقلابی است که حلقه مفقوده ما در بحث تأثیر گذاری مباحث اجتماعی است چرا که اگر کسی انقلابی باشد و رویکرد اجتماعی داشته باشد، مؤثر خواهد بود انقلاب اسلامی ایران تنها انقلابی است که تأکید بر انقلابی بودن دارد.

جعفری با بیان اینکه امروز باید زنان به عنوان یک مبارز انقلابی در صحنه های اجتماعی حضور فعال داشته باشند، افزود: انسان به واسطه وجود مشکلات متعدد اجتماعی دائماً در حال مبارزه است به همین جهت استقامت همواره لازمه ادامه حیات اوست. مبارزه انقلابی توأم با استقامت پایان پذیر نیست همانطور که مشکلات پایان پذیر نیستند و با گذر از هر مرحله نوعشان عوض می شود.

ایشان، نداشتن تحمل را یکی از دلایل اصلی طلاق دانست، اذعان داشت: یکی از مشکلات امروز جامعه ما آشنا نبودن جوانان ما با واژه ای به نام تعامل و تحمل است آنها با سختی بزرگ نشده اند در روایات اسلامی داریم که فرزندان را با مشکلات آشنا کنید.

وی با تأکید بر اینکه انتظار مان از زن مسلمان مبارزه با معرفت است، تصریح کرد: مبارزه ای ارزش دارد که در دفاع از عقیده و باورها باشد. در مقایسه زمانی است که ما تمام توان و عمرمان را صرف مبارزه با مشکلات داخلی خانواده مان می کنیم و مواقعی که عمرمان را در راه مبارزه با انحرافات اعتقادی می کنیم مسلماً دومی ارزشمندتر است.

جعفری کسب علم و تحکیم خانواده را دو وظیفه اصلی زن انقلابی برشمرد، خاطرنشان شد: بعضی افراد با حساسیت بی جا نقش خداوند را در تأمین نیازهای فرزند نادیده می گیرند که سرچشمه آن اعتقاد ناقص است.

و با انتقاد از تحصیل دختران در دانشگاه به هرقیمتی گفت: زنان و دختران باید در دانشگاه و رشته هایی که مناسبت دارند تحصیل کنند چرا که ادامه تحصیل باید مورد نیاز و ضرورت باشد.

وی با اشاره به اینکه باید هدف مان را از زندگی مشخص کنیم، تصریح کرد: اگر هدف قرب الی الله است زندگی و کسب علم هم باید قربه الی الله باشد. ضرورت امروز در بحث تحکیم خانواده اقتصاد مقاومتی است و مبنای اقتصاد مقاومتی تقابل جبهه حق و باطل استکبار و اسلام ناب است.

جعفری اذعان داشت: وقتی استکبار خواست از طریق اقتصادبه اسلام ناب ضربه برند حضرت آقا بحث اقتصاد مقاومتی را مطرح کرد بسنجید به عنوان یک زن در بحث اقدام و عمل چه باید بکنید، این برمی گردد به مبارزه ای که می خواهید بکنید.

ایشان در پایان گفت: اعتقاداتمان را مورد سنجش قرار دهیم مسجد محل تراز اعتقادات است محل شناخت و درست کردن انحرافات اعتقادی است باید مسجد را آماده کنیم برای تراز کردن اعتقادات دیگران مگر نه این که مسجد محل تعلیم و سنجش اعتقادات است.

خوشا آنان که از لحظه لحظه های پر قدر و قیمت و نورانی ماه رجب و شعبان حداکثر استفاده و بهره برداری را نموده و گوی سبقت را از همه ربودند. آنان که با درک و شناخت عمیق از فرصت های طلایی پیش آمده با انجام واجبات و ترک محرمات، نهایت استفاده را نموده و با انجام نوافل و مستحبات سالک الی الله گشتندو عشق و ارادت و دلدادگی خود را نثار حضرت دوست نمودند.

آنان که در دل شبهای تاریک از بسترهای خود برخاسته و با زمزمه های عارفانه و عاشقانه شان با چشمهای اشک آلود و با قلبهایی شکسته و سرشار از عشق پروردگار فریاد «لا اله الا انت سبحانک و بحمدک ظلمت نفسی و تجرَات بجهلی» سر داده و از عمق وجودشان فریاد برمی آوردند: «الهی وقد افنیت عمری فی شرَه السهو عنک و ابلیت شبابی فی سکره التباعد منک» (ای خدا! عمرم را با درد و غفلت از تو فانی ساختم و جوانی ام را در مستی دوری از تو بفرسودم)

ابو الصلت هروی روایت می کند که در جمعه آخر ماه شعبان خدمت امام رضا (علیه السلام) رفتم حضرت فرمود: ای ابا صلت! بیشتر ماه شعبان سپری گردید و این جمعه ی آخر آن استپس در آن چه از این ماه مانده از تقصیرهایی که در ایام گذشته این ماه کرده ای را تدارک و تلافی کنو بر تو باد که بر آن چه برایت سودمند است روی آوری. بسیار دعا و استغفارکن و بسیار قرآن تلاوت بنما و از گناهان خود به سوی خدایت توبه کن تا این که چون ماه مبارک در آید خود را برای خدا خالص گردانیده باشی.

در گردن خود امانت و حق کسی را نگذار وکینه کسی را در دل مگیر غیر آن که آن را از دلت بیرون کنی و گناهی را وا مگذار مگر آن که ترک نموده باشی و از خدا بترس و توکل کن بر خدا در پنهان و آشکار و هر کس به خدا توکل نماید خدای او را کفایت می کند و در باقیمانده این ماه این دعا را زیاد بخوان: «اللهم ان لم تکن غفرت لنا فیما مضی من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه»

در شرع مقدس اسلام نسبت به عده ای از عبادات و مستحبات و خدمات و صدقات و سنتهای صالح مخصوصا در ازمنه و امکنه خاص بیشتر تاکید شده و سیره و روش اولیای دین و ائمه معصومین (ع) بر التزام به این گونه سنن بوده است مانند قرائت قرآن، تهجد و شب زنده داری و مناجات و راز و نیاز در دل شب، التزام به اول وقت در نماز های واجب، به جا آوردن پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه روز به ویژه نماز شب، همواره با وضو بودن، رعایت آداب و سنن و حضورقلب در عبادات، تعقیبات نماز، شرکت مداوم در نماز جمعه و جماعات طولانی کردن قنوت و سجده های نماز و سه روز روزه هر ماه، زیارت قبور اولیاء و شهدا خصوصا پیامبران و ائمه معصومین (ع)، گریه و بکاء در عزای سید الشهداء (ع)، صله رحم و دستگیری از ارحام و مستمندان، اطعام طعام و افشای سلام به ویژه در مورد دوستداران اهل بیت (ع) تداوم نسبت به برخی از اوراد و اذکار ماثوره مثل ذکر «لا اله الاالله» و «استغفر الله ربی و اتوب الیه» و «صلوات بر محمد و آل محمد (ع)» و تسبیحات حضرت زهرا (س) بعد از هر نماز و در هنگام خواب.

در آخر این نوشتار حدیثی بسیار زیبا و ارزشمند در بیان ارزش نوافل ذکر می گردد که امید است همه ما از برکات این حدیث بهره مند گردیم.

در حدیث قدسی آمده است: «و ما تقرَب الیَ عبد بشیء احبَ الیَ ممَا افترضت علیه و انَه لیتقرَب الیَ بالنَافله حتَی احبَه فاذا احببته کنت سمعه الَذی یسمع به و بصره الَذی یبصر به و لسانه الَذی ینطق بهو یده الَتی یبطش بها و ان دعانی اجبته و ان سالنی اعطیته»

هیچ بنده ای عبادتی بهتر از فرایض و واجبات به من تقرب نجسته است او به وسیله نوافل به من تقرب می جوید تا جایی که من او را دوست بدارم آنگاه که دوستش داشتم من گوش شنوای او و دیده بینای او و زبان گویا و دست توانی او خواهم بود اگر مرا بخواند پاسخش می دهم و چنانچه چیزی از من بخواهد ارزانی اش می دارم.

منبع:

شبکه اطلاع رسانی راه دانا

در روزگار قدیم تاجر ثروتمندی بود که چهار همسر داشت. همسر چهارم را بیشتر از همه دوست داشت و او را مدام با جواهرات گران قیمت پذیرایی می کرد. بسیار مراقبش بود و بهترین چیزها را به او می داد.
همسر سومش را هم خیلی دوست داشت و به او افتخار می کرد. نزد دوستانش او را برای جلوه گری می برد گرچه واهمه شدیدی داشت که روزی او با مرد دیگری برود و تنهایش بگذارد. واقعیت این بود که او همسر دومش را هم بسیار دوست داشت. او بسیار مهربان بود و دائماً نگران و مراقب مرد بود. مرد در هر مشکلی به او پناه میبرد و او نیز به تاجر کمک می کرد تا گره کارش را بگشاید و از مخمصه بیرون بیاید. اما همسر اول مرد زنی بسیار وفادار و توانا که در حقیقت عامل اصلی ثروتمند شدن او و موفق بودنش در زندگی بود. اما اصلاً مورد توجه مرد نبود. با وجود این که از صمیم قلب عاشق شوهرش بود اما مرد تاجر به ندرت وجود او را در خانه ای که تمام کارهایش با او بود حس می کرد و تقریباً هیچ توجهی به او نداشت. روزی مرد احساس کرد به شدت بیمار است و به زودی خواهد مرد.
به دارایی زیاد و زندگی مرفه خود اندیشید و با خود گفت: من اکنون چهار همسر دارم ،اما اگر بمیرم دیگر کسی را نخواهم داشت، چه تنها و بیچاره خواهم شد ! بنابراین تصمیم گرفت با همسرانش حرف بزند و برای تنهاییش فکری بکند.
اول از همه سراغ همسر چهارمش رفت و گفت: من تو را از همه بیشتر دوست دارم و از همه بیشتر به تو توجه کرده ام و انواع راحتی ها را برایت فراهم آورده ام، حالا در برابر این همه محبت من آیا در مرگ با من همراه می شوی تا تنها نمانم؟
زن به سرعت گفت: “هرگز” ؛ همین یک کلمه و مرد را رها کرد.
مرد با قلبی که به شدت شکسته بود به سراغ همسر سومش رفت و گفت: من در زندگی تو را بسیار دوست داشتم آیا در این سفر همراه من خواهی آمد؟
زن گفت: البته که نه ! زندگی در این جا بسیار خوب است . تازه من بعد از تو می خواهم دوباره ازدواج کنم و بیشتر خوش باشم. قلب مرد از این حرف یخ کرد.
مرد تاجر به همسر دوم رو آورد و گفت: تو همیشه به من کمک کرده ای . این بار هم به کمکت نیاز شدیدی دارم شاید از همیشه بیشتر، میتوانی در مرگ همراه من باشی؟
زن گفت : این بار با دفعات دیگر فرق دارد. من نهایتاً می توانم تا گورستان همراه تو بیایم اما در مرگ … متأسفم !
گویی صاعقه ای به قلب مرد آتش زد. در همین حین صدایی او را به خود آورد: من با تو می مانم ، هر جا که بروی تاجر نگاهی کرد ، همسر اولش بود که پوست و استخوان شده بود. غم سراسر وجودش را تیره و تار کرده بود و هیچ زیبایی و نشاطی برایش باقی نمانده بود . تاجر سرش را به زیر انداخت و به آرامی گفت: “باید آن روزهایی که می توانستم به تو توجه میکردم و مراقبت می بودم…
در حقیقت همه ما چهار همسر داریم!
همسر چهارم که بدن ماست. مهم نیست چه قدر زمان و پول صرف زیبا کردن او بکنی وقت مرگ ،اول از همه او، تو را ترک می کند.
همسر سوم که دارایی ماست. هر چقدر هم برایت عزیز باشد وقتی بمیری به دست دیگران خواهد افتاد.
همسر دوم خانواده و دوستان ما هستند . هر چقدر صمیمی و عزیز باشند وقت مردن نهایتاً تا سر مزارت کنارت خواهند ماند.
همسر اول که روح ماست. غالباً به آن بی توجهیم و تمام وقت خود را صرف تن و پول و دوست میکنیم. او ضامن توانمندی های ماست اما ما ضعیف و تنها رهایش کرده ایم تا روزی که قرار است همراه باشد اما آن روز دیگر هیچ قدرت و توانی برایش باقی نمانده است.

منبع:

نویسنده گمنام