نگاه همه به پرده سينما بود. (جشنواره فيلم هاي 10دقيقه اي …) اکران فيلم شروع شد. شروع فيلم: تصوير سقف يک اتاق بود… دو دقيقه از فيلم گذشت  چهار دقيقه ديگر هم گذشت              هشت دقيقه ي اول فيلم تنها تصوير سقف اتاق بود! صداي همه درآمد. اغلب حاضران سالن سينما را ترک کردند. ناگهان دوربين حرکت کرد و آمد پايين و به يک کودک معلول قطع نخاع خوابيده روي تخت رسيد.. جمله زيرنويس فيلم: اين تنها 8 دقيقه از زندگي اين انسان بود و شما طاقتش را نداشتيد. پس قدر زندگيتان را بدانيد!

منبع:

نویسندگی