آمدی بانو! چه خوب که آمدی!
کوچه پس کوچه هاى قم به یمن حضورت نورانى مى‌شوند و سرو هاى آزاد به احترامت قیام مى‌کنند.
بانو سلام!
امشب که گلی نجمه به بر آورده بر سینه‌ی عرشیان شرر آورده
گویند به گوش هم، در افلاک و زمین حق، حضرت زهرای دگر آورده
صدای شادی افلاکیان از کوچه پس کوچه های مدینه به گوش می رسد.ستاره ها نورانی و ماه، همچون خورشید می درخشد.صدای گریه ای سکوت آسمان ها را شکسته، وانتظار عاشقانه پدری را بعد از سال ها به پایان رسانده!
مدینه معطر شده چرا که نوگلی زیباپا به جهان گذاشته وگل لبخند بر لبان امام هفتم آورده و بر اماممان رضا ع همدمی بخشیده تا زینبی دیگر برای حسینی دیگر باشد!
انتظار به سر می آید و شمیم دلنوازی، خانه خورشید را فرا میگیرد
خنكای حضور دوباره فاطمه س) در فضای مدینه جاری می شود و كوثر فاطمی، جوشیدن میگیرد.
آری معصومه یعنی قداست مریم و عصمت فاطمه و ادامه ی قصه ی غصه های زینب در جستوجوی برادر …
یگانه دختر موسی«ع»!ای مظهر عصمت و عفت!به یمن میلادتان، ذره ذره نور میشوم و قطره قطره حضور و دل را به سرای کرامتتان دخیل میبندم..
فاطمه ثانی!کبوترانه مهمان حرمت می شوم،دانه های عشق از صحن و سرایت می چینم و دور گنبد طلایی ات می گردم
کوچک و بزرگ، پیرو جوان؛ دور تا دور حرمت چرخ می زنند و نگاه مهربان و نوازشگر تو، پر و بال دلشان را نوازش می کند.
زیارت نامه خواندنِ این روز، حال و هوای دیگری دارد. 
ای كه زیارتت، همسان زیارت یاس گمشده مدینه است!
آمدی تا غربتِ غریبِ این برادر، با قدمهای انتظارت، رنگ دیگری بگیرد.
زینب وار آمدی تا هیچ جا بیچراغ نماند و دنیا دوباره برای خواهری، داستان حماسی دیدار برادری را بنویسد که پر از آیه های تماشاو دیدن است!
آمدی بانو!چه خوب شد که آمدی!این شهر که بی شما چیزی ندارد!
آمدی تا شفیع این مردم باشی و سزاست که همه اهل ایمان، به سفارش شما مزه بهشت را بچشند.
بانو! چه خوب شد که آمدی!
سفر بهانه بود،
قرار بود در مدینه نمانید!که این “فاطمه” حرم داشته باشد…
ملیکه آسمان …..خوش آمدی
