به نقل از خبرنگار پایگاه خبری نسل شاهوار شهرستان شاهرود ماه مبارک رمضان فرصت مغتنمی است که قرآن ها از کنج کتابخانه و لب طاقچه خانه هایمان برداشته شده و غبارش گرفته شود.

شاید آشنایی با تفسیر مختصر و کوتاهی از برخی آیات قرآن در این ماه مبارک باعث شود تلنگری بر خود وارد آوریم و از راه اشتباه گذشته برگردیم و قدم در صراط مستقیم بگذاریم.

از همین روست که قلم برداشته با استفاده از منابع متقن و صحیح و کثیرا متواتر روح تشنه خوانندگان را به جرعه ای از زلال گوارای آیات قرآن سیراب می نمائیم باشد که مقبول درگاه حق افتد و عاملی بر هدایت و سعادت یکایک ما گردد.

خداوند متعال در آیه 170 سوره بقره می فرماید: « وَ إِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُواْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ ءَابَاءَنَا أَ وَ لَوْ کاَنَ ءَابَاؤُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ شَیْا وَ لَا یَهْتَدُونَ »

این آیه، رفتار کسانی که کورکورانه از سنت گذشتگان خود پیروی می‌کنند را خطایی بس بزرگ می شمارد و برای بیدار کردن وجدان خفته آن‌ها چنین می‌گوید: اگر نیاکان آن‌ها دانشمندان صاحب نظر و افراد هدایت یافته‌ای بودند جای این بود که از آن‌ها تبعیت شود؛ اما وقتی آن‌ها مردمی نادان و بی سواد و موهوم‌پرست بودند پیروی آن‌ها چه معنایی خواهد داشت؟ آیا این کار، مصداق تقلید جاهل از جاهل نیست؟

تنها تقلید و تبعیتی که عقل می‌پذیرد و نقل دستور می‌دهد تقلید جاهل از عالم است. مانند تبعیت بی چون و چرایی که بیمار نسبت به دستورات پزشک دارد یا تبعیتی که جاهل به احکام شرعی از سخنان عالم به احکام شرعی دارد.

غیر از این را نه عقل می‌پذیرد و نه نقل اجازه می‌دهد؛ مانند پیروی جاهل از جاهل یا عالم از جاهل. کاری که مصداق این نوع تقلیدها باشد از نظر قرآن مردود است و داشتن عناوینی مانند میراث فرهنگی هم نمی‌تواند رنگ صحت و حقیقت به این پیروی غلط و باطل بزند؛ خواه این کار بت پرستی باشد، خواه چهارشنبه سوری، خواه سفره اهل بیت که همراه ساز و آواز و مطربی برای رسیدن به وصال حق و برآورده شدن حاجت پهن می شود و تمام سنت ها و باورهای غلطی که در جاهلیت مدرن گریبانگیر فرهنگ دینی و اسلامی ما شده و ترس از مقابله با آن گریبان مسئولان فرهنگی کشور را گرفته مبادا که لطمه ای به میراث غلط باقی مانده از گذشته که آمیخته با دست درازی های دشمنان شده، بخورد.

دو نکته مهمی که از این آیه به دست می آید و لازم است همگان به آن توجه ویژه داشته باشند، اینست که:

1- ارتجاع و عقب گرد، ممنوع است. پیروى از سنّت و راه نیاکان، اگر همراه با استدلال و تعقّل نباشد، قابل پذیرش نیست.

2- انتقال تجربه و دانش ارزش است، ولى انتقال خرافات از نسل گذشته به نسل آینده، ضد ارزش به شمار می رود.

منبع:

یادداشت/ الهام صادقی