حسین جان!

ای ابر شعله ورِ هستی، میلادت بارش رحمتی است بر کویر خشکیده دل های ما.

خانه ی زهرا(سلام الله علیها)و علی(علیه السلام )/گشته پر از مهر و صفا

سر زده خورشید رخ ِ/سَروَر ِ خیل شُهدا

آمده آنکَس که بُوَد/فاطمه(سلام الله علیها) را نور دوعین

میشنوم از همه جا/ذکر حبیبی یا حسین

گشته چراغان ، ز شعف/مُلک خداوند جلیل

مَحو ِ رُخَش یوسف و هم/عیسی و موسی و خلیل

جلوه ی گلواژه ی صبر/واله و بی تاب حسین

سر زده در لیله ی دل/روی چو مهتاب حسین

دل بَرَد از فوج مَلک/خنده و هم شیوَن تو

ای پسر شیر خدا/دست من و ودامن تو

بهر سفر تا به خدا/بی مدد و توشه منم

از کرم و لطف خدا/عاشق شش گوشه منم

کعبه دل ها یا حسین(علیه السلام)/ای گل زهرا (سلام الله علیها)یاحسین(علیه السلام)!…

منبع:سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی