پژوهش حاضر، با موضوع « راهکارهای گسترش عفاف و پاکدامنی در جامعه اسلامی» با هدف بررسی و چگونگی راه های گسترش پاکی و پاکدامنی در جامعه اسلامی به رشته تحریر در آمده است. برای رسیدن به این هدف، داده های مورد نظر با استفاده از فیش برداری به روش اسنادی، جمع آوری گردیده است و در تحلیل آنها از روش تحلیل محتوی استفاده شده است.

      از مهم ترین یافته های این مطالعه می توان به این موارد اشاره کرد که پاکدامنی و عفت، نقش پررنگی در زندگی اجتماعی و فردی اشخاص دارند. هدف دشمنان اسلام ضربه زدن به فرهنگ ها مخصوصا در مقوله ی عفاف و حجاب( پوشش) می باشد؛ و زنان نقش عظیمی در امر پاکدامنی و عفت ورزی در جامعه دارند.

کلید واژه:

عفاف، پاکدامنی، حجاب، حیا، جامعه

محقق: مهلا حاجی آبادی

در روز سخت یار علی بود فاطمه

پیوسته در کنار علی بود فاطمه

دشمن شعار زشت به لب داشت، در عوض

زیباترین شعار علی بود فاطمه

یزدان به افتخار علی در گشوده بود

بنگر که افتخار علی بود فاطمه

دست خداست دست علی دست از او مدار

الحق که دستیار علی بود فاطمه

دنیا به پیش چشم علی ارزشی نداشت

دنیای انحصار علی بود فاطمه

هر جا جهاد بود علی بود و ذوالفقار

گریان در انتظار علی بود فاطمه

پائیز بود و سینه پر درد و برگ زرد

اندر خزان بهار علی بود فاطمه

آری دیار یار دیاری غریبه بود

آشفته دیار علی بود فاطمه

آری علی امام ولایتمدار بود چون

زهره در مدار علی بود فاطمه

با این که زندگی همه آلام و رنج بود

آرامش و قرار علی بود فاطمه

مشکل گشای خلق به مشکل فتاده بود

مشکل گشای کار علی بود فاطمه

یک لحظه بر سران سقیفه امان نداد

القصّه دادیار علی بود فاطمه

زهرا چو رفت شیشه عمر علی شکست

بازوی اقتدار علی بود فاطمه

بی فاطمه سرای علی را صفا نبود

فانوس شام تار علی بود فاطمه

مسمار، خون فاطمه می ریخت پشت در

ناموس زخمدار علی بود فاطمه

ای یار بر شفاعتش امیدوار باش

امّیدِ روزگار علی بود فاطمه

چشم مهتاب گریه می کرد و

نیمه شب آب گریه می کرد و

در طواف شکسته پهلویی مثل گرداب گریه می کرد و

غسل می کرد هر چقدر آن شب

باز خوناب گریه می کرد و

گریه ها گر چه بی صدا بودند

دل بی تاب گریه می کرد و

ماه قدش خمیده بود و

با آفتاب گریه می کرد و

مادری پا به پای طفلانش

باز در خواب گریه می کرد و

هر که با چشم تر زمین می خورد

کوه هم با کمر زمین می خورد

داشت سلمان می آمد از خانه

که سر هر گذر زمین می خورد

کودکی نیز پشت یک تابوت

پشت پای پدر زمین می خورد

که به داد دل علی برسد 

گاه گاهی که بر زمین می خور

د راه می رفت با عصا اما بین دیوار و در

زمین می خورد

منبع:

شعر رحمان نوازنی

باغبانی که گل یاس ندارد مردم

مثل مردی است که احساس ندارد مردم

هرکه انگشت علی دید به او میخندید

آخر انگشترش الماس ندارد مردم

چه کند شاه جوانی که نجابت دارد

و کسی حرمت او پاس ندارد مردم

به خدا جهل تعصب زده حاکم شده بود

ور نه آن طایفه سیاس ندارد مردم

آنکه آتش زده بربیت علی داشت وضو

ذره ای شبه و وسواس ندارد مردم

صحنه تا روز قیامت همه جا حک شده است

گرچه آن حادثه عکاس ندارد مردم

عشق میسوزد و هیزم شده زهرای علی

چه کند حیف که عباس ندارد مردم

منبع:

شاعر: عباس زرگوش