زهرا(س) چشم انتظار دولت مهدی
تمام ظلم‌هایی که بر جهان هستی روا داشته شده پیامد ظلمی است که به حضرت زهرا(س) شده و با نقشة شوم سقیفه، مدار خلافت را از خانة او به جای دیگری انتقال دادند، بنابراین مظلومان عالم به خصوص بزرگترین مظلومة عالم‌چشم انتظار دولت عدل فرزندش است که ظلمِ سنگین تاریخ پاسخ داده شود و ظهور رحمت واسعة الهی عزیزش، نعمتی برای ظالمان باشد.[11]
زهرا(سلام الله علیها) الگوی مهدی
برجسته‌ترین و گویا‌ترین این پیوند و ارتباط در کلام امام مهدی(عج) شکوفا شده است. یوسف زهرا(س) می‌فرماید: «فی ابنه رسول الله لی اسوه حسنه»[12] و دختر پیامبر خدا(ص) برای من الگوی نیکویی است.
امام (عج) مانند مادرش زهرا(س) با ایثار و تلاش و نپذیرفتن بیعت طاغوت‌ها خط مستقیم ولایت را معرفی و خط کفر و نفاق و بدعت را رسوا می‌سازد و در حقیقت دولتی که زهرا(س) تشکیل داد صاحب آن مهدی است؛ بنابراین یکی از القاب مقدس امام زمان(عج) «صاحب الدوله الزهرا است».[13]
اما آنچه از فرمایش امام مهدی(عج الله تعالی فرجه) درس می‌گیریم این است که فاطمه(س) برترین الگو و سرمشق برای منتظران است؛ زیرا وقتی فاطمه(س)، الگوی مهدی(عج) است، ما هم باید به امامِ خود اقتدا کنیم و دختر پیامبر را الگو خود قرار دهیم.
در پایان لازم است جلوه‌ای از توسل به حضرت زهرا(س) و حضرت مهدی(عج) که هر دو سفره‌دار عالم هستند بیان شود: علامه مجلسی روایت می‌کند، اگر حاجتی داشتی و سینه‌ات برای او تنگ شده، دو رکعت نماز بخوان؛ بعد از سلام نماز، سه مرتبه تکبیر بگو و تسبیحات حضرت زهرا(س) را بخوان؛ سپس به سجده برو و صد مرتبه بگو: «یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی»؛ پس گونة راست را بر زمین بگزار و همین را صد مرتبه بگو؛ و بعد از آن گونه چپ را بر زمین بگذار و همین را صد مرتبه بگو، و سپس به سجده برو و همین را صد و ده مرتبه بگو، و حاجت خود را یاد کن؛ به درستی که خداوند برآورده می‌کند، ان‌شاء‌الله‌تعالی.[14]
امام جواد(ع) هر روز، هنگام زوال به مسجد رسول خدا(ص) رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا(ص) به سراغ خانه مادرش زهرا(س) که در همان نزدیکی قبر پیامبر(ص) می‌رفت و کفش‌هایش را در آورده و با نهایت ادب و خضوع، داخل خانه شده و در آنجا نماز و دعا می‌خواند و دقایق طولانی به عبادت مشغول می‌شد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول خدا(ص) برود و سراغ مادرش را نگیرد.[15]
همچنین نقل است که آن حضرت در 4 سالگی به شدت در غم و اندوه غوطه‌ور شده بود، پدر بزرگوارش از سبب آن می‌پرسد. حضرت جواد(ع) از مصیبت‌های مادرش زهرا(س) و انتقام عصر ظهور یاد می‌کند.[16]

[11] . بحارالانوار، ج 22،ص 368.
[12] . بحارالانوار، ج53 ، ص 180.
[13] . نجم الثاقب، ص 80.
[14] . بحارالانوار، ج 102، ص254 ، ح 13.
[15] . همان.
[16] . چشمه در بستر، ص 505.