” عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

همان یک لحظه ی اول

که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان

جهان را با همه زیبایی و زشتی

به روی یکدگر، ویرانه میکردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

که در همسایه ی صدها گرسنه

چند بزمی، گرم عیش و نوش می دیدم

نخستین نعره ی مستانه را خاموش آندم

بر سر پیمانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

چو می دیدم یکی عریان و لرزان

دیگری پوشیده از صد جامه ی رنگین

زمین و آسمان را

واژگون مستانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

نه طاعت می پذیرفتم

نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده

پاره پاره در کف زاهد نمایان

سبحه صد دانه میکردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان

هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو

آواره و دیوانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان

سراپای وجود بی وفا معشوق را

پروانه میکردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

به عرش کبریایی

با همه صبر خدایی

تا که می دیدم عزیز نا بجایی

ناز بر یک ناروا گردیده خواری میفروشد

گردش این چرخ را

وارونه بی صبرانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

چو می دیدم مشوش عارف و عامی

ز برق فتنه این علم عالم سوز مردم کش

به جز اندیشه ی عشق و وفا معدوم هر فکری

در این دنیای پر افسانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد

چرا من جای او باشم ؟

همین بهتر که او جای خودش بنشسته و تاب تماشای

تمام زشت کاری های این مخلوق را دارد

و گر من جای او بودم

یک نفس کی عادلانه سازشی

با جاهل و فرزانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

عجب صبری خدا دارد “

 منبع: برگرفته از رسانه ی “شیعه”