یکی از عواملی که انسان را به موفق به توبه می‌کند، گریه بر حضرت سید الشهداء علیه‌السلام است که رحمت واسعه پروردگار را شامل حال او می‌گرداند. گریه بر امام حسین (ع) از اهم عبادات بلکه نزدیک‌ترین راه برای رسیدن به معرفت حق‌تعالی است؛ و با گریه بر سرور شهیدان (ع) انسان با خاتم‌الانبیاء و آل ایشان (ع) که بالا‌ترین رتبه و درجه را نزد پروردگار دارند، هم‌نشین می‌گردد.
صادق آل محمد (ع) می‌فرمایند:
«انَّ المُحِبَّ لِمَنْ أحَبَّ مُطیعٌ»
کسی که بر حضرت حسین (ع) گریه می‌کند، با آن حضرت مرتبط می‌شود، رنگ آن حضرت را می‌گیرد و آن رنگ الهی است که:
«وَ مَنْ أحسَنُ مِن الهِه صَبغَهً»
«و چه رنگی از رنگ خدایی نیکو‌تر است»
و هم‌چنین در حدیثی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم داریم که فرمودند:
«هیچ مؤمنی متذکر حضرت سیدالشهدا نمی‌شود مگر آنکه گریان شود.

منبع:فضیلت گریه بر امام حسین(علیه السلام)/ج1