ابتدا مقدمه ای را یاد آوری کنیم وآن این است که مسئله قیام، همچون نخ تسبیح در تمام دانه های دین جریان دارد.

خداوند هستی((قائما بالقسط))«1» است و به پیغمبرش دستور قیام می دهد: ((قم فانذر))«2».

به مردم نیز سفارش قیام می کند:((کونوا قوامین بالقسط))«3».

نزول کتاب های آسمانی برای قیام مردم است:((و انذرنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم الناس بالقسط))«4».

نام رستاخیز نیز «قیامت»است؛در نماز هم مسئله قیام مطرح شده است ((اقیموا الصلاه)) در حج نیز قیام مورد توجه است:((قیام للناس))«5»؛نام امام دوازدهم نیز «قائم» است.بر این اساس ، تعبیر قیام در تمام بدنه دین پاسخ کسانی است که دین را عامل رکود میدانند، نه حرکت.

اما پاسخ اینکه: در روایتی از امام رضا(علیه السلام)نقل شده است که وقتی نام مخصوص حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه شریف)آورده شد ، امام رضا (علیه السلام) به احتران آن نام قیام فرمود، با اینکه هنوز امام زمان (عج الله تعالی فرجه شریف)متولد نشده بود. شاید قیام ما علاوه بر احترام نشانه نوعی آماده باش برای ظهور آن حضرت باشد.

منبع:

1-آل عمران /آیه 18

2- مدثر/آیه 2

3- نساء/ایه 135

4-الحدید/آیه25

5-مائده/آیه97

کتاب«جهت نما»/حاج آقا محسن قرائتی/ص101