یاد مهدی(عج) تسلی زهرا(س)
آخرین پیامبر(ص) الهی بارها برای خشنودی و تسلی پاره تن و جانش، در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین، زمان‌ها، یاد مهدی(عج الله تعالی فرجه) را تقدیم می‌فرمود.
وقتی بغض، گلوی زهرا(س) را می‌فشرد و اشک، گونه‌هایش را می‌شست، یکی از کارهای پیامبر(ص) برای خوشحالی و تسکین زهرا(س) این جمله بود: «والّذی نفسی بیده و منّا مهدی هذه الامّه الّذی یملأ الارض قسطاً و عدلا، کما ملئت ظلماً و جوراً؛ سوگند به آنکه جانم در دست اوست! مهدی(عج) این امت از ما خاندان است که خداوند به وسیلة او زمین را از عدل و داد پر می‌کند، همانگونه که از ستم و جور پر شده باشد».[6]
در روایت دیگری می‌فرماید: «مهدی(عج) این امت از ما خاندان است، آنگاه که دنیا را هرج و مرج فرا گیرد و آشوب‌ها آشکار گردد، راه‌ها بسته شده، برخی، بعضی دیگر را غارت کنند، بزرگان به کوچکان رحم نکرده و کوچکان احترام بزرگان را رعایت نکنند، در آن هنگام خداوند متعال نهمین هدایت‌گر از نسل حسین(ع) را بر می‌انگیزاند، او دژها و قلعه‌های گمراهی و دل‌های بسته شده را فتح می‌کند، او برای زنده ساختن دین در آخرالزمان قیام می‌کند. همچنان که من در اول زمان قیام کردم و زمین را از عدل و داد پر می‌کند همچنان که از جور و ستم پر شده باشد».[7]
آری! اشرف مخلوقات، یگانه دخترش، سرور زنان عالم را با یاد مهدی(عج) و مژدة ظهور دل‌داری می‌دهد. زیرا نام و یاد “مهدی” از ابتدای هستی برای معصومان شناخته شده است و حتی حضرت زهرا(س) به هنگام نام بردن فرزندان معصومش برای سهل بن سعد انصاری به هنگام رسیدن به نام او در وصفش می‌فرماید: «او کسی است که خداوند شرق و غرب زمین را به دست او می‌گشاید».[8]

[6] . بحارالانوار، ج 28،ص 52.
[7] . بحارالانوار، ج 36، ص 307.
[8] . بحارالانوار، ج36 ، ص 352