همه دلگرم و سرشار از مهربانی، کوله‌باری مختصر می‌بندیم تا هم‌قدم شویم روزی مبارک را با بهار؛ بهاری دلکش، بهاری زیبا، بهاری مغرور!بهاری با آغاز شهادت!

امسال با دیگر سال ها فرق میکند، امسال دل بهار هم گرفته، نمیدانم…

قدم زنان کوچه های خاکی سامرا را در خیالم سپری می کنم تا اینکه آهسته و آرام به سرسرای بارگاه ملکوتی ات نزدیک شوم. از دور گنبد زیبایت نمایان می شود.راستی گنبد!همان گنبدی که چندی نمی گذرد پس از تخریب آن باز شکل گنبد به خود گرفته است!

بانگاه به گنبدت باخود میگویم:سامرا!روضه گودال مگر خواند کسی؟!    که حرم از سرش عمامه گنبدبرداشت؟!

امام مظلومم! در خیالم در کوچه های خاکی سامرا روبه رویت و چشم در چشم گلدسته هایت به زمین می نشینم و زارِ زار اشک می ریزم. گویی تمام غصه های دنیا را یکجا در بارگاه و ضریحت ریخته اند. عجب زمانه ای است و عجب روزگاری! هنوز که هنوز است باید در غربت و مظلومیت سپری کنی.

سلام برتو که سالهای سال در محاصره خارها زیستی اما شکوفه های محمدی وجودت همچنان به شکوه آمد.سلام برتو که از کودکی بر خلایق تابیدی و در جوانی به دیدار پروردگارت شتافتی.سلام برتو که پدرت جود و کرم بود و مادرت آسمانی، خودت هدایتگری پاکیزه بودی و فرزندت نیکویی در محاصره بدی ها!امسال سالمان با شهادت تو آغاز می شود!

نگرانم!…

نگرانم  که نگه ندارند حرمتتان را…دعاکنید تا امسال سال ظهور فرزند عزیزتان مهدی(عج)باشد.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر…

به قلم بنده حقیر(فاطمه بهیار)

ابتدا مقدمه ای را یاد آوری کنیم وآن این است که مسئله قیام، همچون نخ تسبیح در تمام دانه های دین جریان دارد.

خداوند هستی((قائما بالقسط))«1» است و به پیغمبرش دستور قیام می دهد: ((قم فانذر))«2».

به مردم نیز سفارش قیام می کند:((کونوا قوامین بالقسط))«3».

نزول کتاب های آسمانی برای قیام مردم است:((و انذرنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم الناس بالقسط))«4».

نام رستاخیز نیز «قیامت»است؛در نماز هم مسئله قیام مطرح شده است ((اقیموا الصلاه)) در حج نیز قیام مورد توجه است:((قیام للناس))«5»؛نام امام دوازدهم نیز «قائم» است.بر این اساس ، تعبیر قیام در تمام بدنه دین پاسخ کسانی است که دین را عامل رکود میدانند، نه حرکت.

اما پاسخ اینکه: در روایتی از امام رضا(علیه السلام)نقل شده است که وقتی نام مخصوص حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه شریف)آورده شد ، امام رضا (علیه السلام) به احتران آن نام قیام فرمود، با اینکه هنوز امام زمان (عج الله تعالی فرجه شریف)متولد نشده بود. شاید قیام ما علاوه بر احترام نشانه نوعی آماده باش برای ظهور آن حضرت باشد.

منبع:

1-آل عمران /آیه 18

2- مدثر/آیه 2

3- نساء/ایه 135

4-الحدید/آیه25

5-مائده/آیه97

کتاب«جهت نما»/حاج آقا محسن قرائتی/ص101

.اميرالمؤمنين عليه السلام :

.

.اَلعُيُونُ مَصائِدُ الشَّيطانِ .

.[نگاه] چشم ها ، دام هاى شيطان اند

.

.

در روایتی دیگر آمده است که برای هر عضوی، زِنایی وجود دارد و زنای چشم، چشم چرانی است…

.

بسیاری از گناهان بدون شک با نگاه آغاز می شود و امان از زمانی که چشم انسان به گناه عادت کند که دیگر خیلی سخت است اگر بخواهد تغییر کند…البته هیچوقت نباید ناامید بود، همانطور که عادت به گناه در طول زمان ایجاد شده است، از بین بردن عادت هم زمان می برد و فقط یک اراده ی جدی می خواهد و توکل و توسل به خداوند و اهل بیت علیهم السلام…

.

یک نکته ی کوچک هم در مورد پیش گیری عرض کنیم：در روایتی وارد شده است که هرگاه در معرض گناه (از طریق چشم) قرار گرفتید، فقط کافیست که چشمان خود را ببندید، این کار خیلی تاثیر گذار است و باعث می شود آتش شهوت تا حد زیادی فروکش کند…
در احادیث آمده است: «اگر یک شخص برسد به ناموس مردم و از حیا و ترس از خدا و احترام به خدا، چشمش را به زمین بیندازد و به او نگاه نکند، خداوند به فرشتگان می‌گوید که به تعداد آنچه که در زمین خلق شده است برایش ثواب بنویسند و اگر به آسمان نگاه کند، خداوند به فرشتگان می‌گوید به تعداد آنچه که در هفت آسمان خلق کرده است برایش ثواب بنویسند».

منبع: غررالحکم ؛ ص۵۲ - احادیث

آخرین سلفی
هنگام واردشدن به ساختمان مرگ، وصیتشان را کردند. آخرین عکس‌شان را هم گرفتند. شاید می‌دانستند که قرار است درچه جهنمی گرفتار شوند، شاید هم همه چیز برایشان یک شوخی بود، ولی هرچه بود، سعید نظری و رضا شفیعی از ایستگاه ١٣ آتش‌نشانی به آخرین مأموریتشان رفتند و زیر آوار ماندند. سهیل ازهمکاران این دونفر است.

او می‌گوید: «سعید و رضا همسن هم بودند. هر دو ٢٧‌سال داشتند و عاشق کارشان بودند. آن روز ٩نفر از ایستگاه ما به محل حادثه اعزام شدند. حادثه تنها یک آتش‌سوزی بود که باید خاموش می‌شد. سعید و رضا هم درآن تیم ٩نفره حضور داشتند. آنها رفتند و وقتی به محل حادثه رسیدند، حتی آخرین عکس‌شان را هم گرفتند. شاید باور نکنید اما آنها وصیت هم کردند. به همکارانم و به ما گفتند که مراقب مادرشان باشیم. می‌گفتند از موتورمان هم مراقبت کنید. بعد از آن هم وارد عمل شدند تا آتش را خاموش کنند. درنهایت هم جان خود را دراین مأموریت از دست دادند و زیر آوار ماندند.»

منبع:

روایت همکاران آتشنشانان حادثه پلاسکو

“ابرها و ریزش باران”

باران، یکی از نعمت های بزرگ پروردگار است که به وسیله ابرها در بسیاری از نقاط زمین فرو می ریزد. در اثر همین برکات آسمانی است که رودها، چشمه ها، سدها ودریاها پر آب می شود و زندگی موجودات در زمین ادامه می یابد. در خطبه ای از امیرمؤمنان درباره چگونگی شکل گیری ابرها و ریزش باران می خوانیم:

«خداوند، ابرهایی را آفرید تا قسمت های مرده زمین احیا شود و گیاهان رنگارنگ بروید. پس قطعات بزرگ و پراکنده ابرها را به هم پیوست تا سخت به حرکت درآمدند و با به هم خوردن ابرها، برق ها درخشیدن گرفت و از درخشندگی ابرهای سفیدِ کوه پیکر و متراکم چیزی کاسته نشد. بعد، ابرها را پی در پی فرستاد تا زمین را احاطه کردند و بادها، شیر باران را از ابرها دوشیدند و به شدت به زمین فرو ریختند. ابرها هم پایین آمده سینه بر زمین ساییدند و آن چه بر پشت داشتند، فرو ریختند و در این حال، در بخش های بی گیاه زمین، انواع گیاهان رویید و در دامن کوه ها سبزه ها پدید آمد».

منبع: نهج البلاغه