لینک های پیشنهادی

  • مطالب خود را منتخب کنید!
  • کسب درآمد از وبلاگ
  • تغییر متن وبلاگ خود در گوگل

پژوهش در وصیت نامه حاج قاسم(رضوان الله تعالی علیه)

خدایا! از کاروان دوستانم جامانده‌ام

خداوندا،‌ ای عزیز! من سال‌ها است از کاروانی به‌جامانده‌ام و پیوسته کسانی را به سوی آن روانه می‌کنم، اما خود جا مانده‌ام، اما تو خود میدانی هرگز نتوانستم آن‌ها را از یاد ببرم. پیوسته یاد آن‌ها، نام آن‌ها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند.

عزیز من! جسم من در حال علیل شدن است. چگونه ممکن [است] کسی که چهل سال بر درت ایستاده است را نپذیری؟ 

خالق من، محبوب من، عشق من که پیوسته از تو خواستم سراسر وجودم را مملو از عشق به خودت کنی؛ مرا در فراق خود بسوزان و بمیران.

عزیزم! من از بی‌قراری و رسواییِ جاماندگی، سر به بیابان‌ها گذارده‌ام؛ من به امیدی از این شهر به آن شهر و از این صحرا به آن صحرا در زمستان و تابستان می‌روم. کریم، حبیب، به کَرَمت دل بسته‌ام، تو خود میدانی دوستت دارم. خوب میدانی جز تو را نمی‌خواهم. مرا به خودت متصل کن.

خدایا! وحشت همه‌ی وجودم را فرا گرفته است. من قادر به مهار نفس خود نیستم، رسوایم نکن. مرا به حُرمت کسانی که حرمتشان را بر خودت واجب کرده‌ای، قبل از شکستن حریمی که حرم آن‌ها را خدشه‌دار می‌کند، مرا به قافله‌ای که به سویت آمدند، متصل کن.

معبود من، عشق من و معشوق من، دوستت دارم. بار‌ها تو را دیدم و حس کردم، نمی‌توانم از تو جدا بمانم. بس است، بس. مرا بپذیر، اما آن‌چنان‌که شایسته تو باشم.

 منبع:وصیت نامه حاج قاسم

شکیباتر از ایوب

04 اردیبهشت 1395 توسط دهسنگی


اگر چه حضرت ایوب علیه السلام برای صبرش شهره آفاق شده است و بلاهایی که به او رسید بسیار سنگین بود، ولی این سختی ها سرانجامی داشت و بیشتر زندگی او با خوبی و خوشی سپری شد. بردبارتر از ایوب، کسی است که از خردسالی تا پیری، زندگی اش با اندوه عجین شده است. او «مادر مصیبت ها» زینب کبراست. در کودکی شاهد ستم هایی بود که به پدر و مادرش روا می شد. پس از آن هم پرستار فرق تا ابرو شکافته پدر گردید. جگر پاره پاره برادرش امام حسن مجتبی علیه السلام را با اشک چشم می شست و در غم بارترین تراژدی تاریخ، یعنی جریان کربلا، بار مصیبت های سنگینی را به دوش کشید و این درحالی است که «جز زیبایی چیزی ندید».

 1 نظر

عبوديت و عبادت بر اساس رهنمودهاى امام على«عليه‏السلام»

01 اردیبهشت 1395 توسط دهسنگی


.1 عبوديت

عبوديت و بندگى در فرهنگ دين و سخنان مولا دوگونه است: عبوديت فراگير (عام) و عبوديت ويژه (خاص)

الف: عبوديت فراگير (تكوينى)

از ديدگاه توحيدى اميرالمؤمنين «عبوديت» و خضوع، ويژگى ذاتى و عمومى همه پديده‏هاست و هيچ موجودى ـ به دليل فقر ذاتى خود ـ از دايره عبوديت بيرون نيست.

بر اين اساس جهان سراير عبد و فرمانبردار خداست: «همه چيز در برابر عظمت او خاضع و در مقابل طلطه و قدرت او رام و فرمانبردار است.» (1) «دنيا و آخرت مطيع او هستند و آسمان‏ها و زمين‏ها كليد خود را به او داده‏اندو درختان سرسبز، بامداد و شامگاه [ هميشه‏] براى او سجده مى‏كنند.» (2) عبوديت بدين معنا حتى شامل كافران و ملحدان كه منكر خدا هستند نيز مى ‏شود، زيرا هستى آنها و تمام ذرات وجود آنها محكوم اراده الاهى و قوانين و سنت‏هاى اوست. آنها «بندگانى [هستند] به قدرت آفريده شده و به اجبار پرورش يافته. (3) عبوديت عمومى هستى، در واقع لازمه «ربوبيت مطلق» خداوند است. (4) [همه موجودات‏] آفريدگانى تحت ربوبيت‏اند» (5) . «ربوبيت مطلق» خداوند نيز لازمه «الوهيت مطلق» اوست.

ب: عبوديت ويژه (عبوديت ارادى)

عبوديت خاص يا عبوديت اراديگ عبارت است از حالت تسليم در برابر خداوند و اينكه خود را مملوك و «عبد» او دانستن (و براى خويش «انانيت» و استقلال قائل نبودن». قرآن درباره حضرت ابراهيم عليه‏السلام مى ‏فرمايد: «هنگامى كه پروردگارش به او گفت تسليم شو، گفت : به پروردگار جهانيان تسليم شدم». (6) اميرالمؤمنين عليه‏السلام، در آغاز «وصيت» خود، با اقتباس از قرآن كريم، م ‏فرمايد: «ان صلاتى و نسكى و محياى و مماتى لله رب العالمين» (7) ، يعنى: «نماز من، عبادت من، زندگى و مرگ من براى پروردگار عالميان است».امام صادق عليه‏السلام در پاسخ به اين پرسش كه حقيقت عبوديت چيست؟ مى ‏فرمايد: خود را مالك و مدبر خويش ندانستن و به فرمان‏هاى الهى گردن نهادن. (8) عبوديت ارادى نيز (چون عبوديت عام) از ربوبيت الاهى سرچشمه مى‏گيرد: «… به عبوديت خدو اقرار مى‏ كنم و به ربوبيت او شهادت مى ‏دهم…». (9) توضيح اينكه ربوبيت خداوند نسبت به هر پديده‏ اى متناسب با آن پديده است. انسان، كه از ويژگى «آگاهى» و «اراده» برخوردار است، تحت دو نوع ربوبيت قرار دارد

ادامه »

 2 نظر

قرار مرگ با امیر المومنین(علیه السلام) در حرم

30 فروردین 1395 توسط دهسنگی

علی جان، ما معصوم که نیستیم اشتباه کردم این قرار را گذاشتم.

 

به گزارش سرویس دینی جام نیـوز، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: قشنگ بمیر! نیمه کاره خوب نیست. کسی دعا کرده بود که: علی جان! من به پا بوست می‌آیم. بیست سال است که نیامده‌ام. می خواهم همین که رسیدم و زیارتت کردم بمیرم و در وادی السلام دفنم کنند. شصت هفتاد سالش بود، همسال من. بالاخره رفت. کربلا را زیارت کرد و از آن جا به نجف رفت.

یادش نبود که نذر کرده است. وارد حرم شد. زیارت کرد و به خانه برگشت. به خانه که رسید تب کرد. فردا صبح دید تب شدیدتر شد. یادش آمد که با حضرت قراردادی بسته بود. دوید حرم. گفت: علی جان! من اشتباه کردم. تبش خیلی شدیدتر شد.

از حرم بیرون نیامد، آن جا ماند. گفت: علی جان، ما معصوم که نیستیم. اشتباه کردم این قرار را گذاشتم. بالاخره حضرت امیر(ع) ملکی را پیش او فرستاد که سی سال رهایش کنید. ملک وقتی به مریض برخورد حالش خوب شده بود. نشسته بود. داشت می‌گفت: الحمدالله! الهی شکر! یعنی شکر که از دست علی در رفتم. آن ملک به او گفت: برای دو سه روز عمر دنیا علی را پکر کردی. علی ناراحت شد. یعنی آدم وقتی قول می‌دهد چرا تو می‌زند؟! معنایش این است که آنها خیلی دوست دارند ما زود برویم آن‌جا، پهلویشان.

بالاخره ما باید در بغل این‌ها برویم. شما آماده باش! با قلبت کار کن! به اعضا و جوارحت غالب باش. با قلبت که کار کنی اعضا و جوارح هم به دنبال آن هستند. فکر و شعور و جانت می‌خواهند تو را جدا کنند. منفرد شوی، عُرضه‌دار شوی، آن وقت کارها را به گردنت بگذارند.

کتاب طوبی محبت – ص 158
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

 نظر دهید »

شخصیت امام جواد (علیه السلام) از دیدگاه دانشمندان

30 فروردین 1395 توسط دهسنگی

 


سخنان و مناظرات امام جواد (علیه السلام)  و حل مشکلات بزرگ علمی و فقهی توسط آن حضرت ،تحسین و اعجاب دانشمندان و پژوهشگران اسلامی، اعم از شیعه و سنی، را برانگیخته و آنان را به تعظیم در برابر عظمت علمی امام واداشته، هر کدام او را به نحوی ستوده اند. به عنوان نمونه،«سبط ابن الجوزی»می گوید:«او در علم و تقوا و زهد و بخشش بر روش پدرش بود.»(1)

«ابن هجر هیتمی»می نویسد :«مأمون او را به دامادی انتخاب کرد،زیرا با وجود کمی سن،ازنظر علمی و آگاهی و حلم بر همه دانشمندان برتری داشت.»(2)

«شبلنجی»می گوید:«مأمون پیوسته شیفته او بود.زیرا با وجود کمی سن ،فضل ،علم،کمال و عقل خود را نشان داده برهان(عظمت)خود را آشکار ساخت.»(3)

«شیخ مفید»و«فتال نیشابوری»از آن حضرت چنین یاد می کنند:«مأمون شیفته او شد،زیرا می دید که او با وجود کمی سن،از نظر علم،حکمت،ادب و کمال عقلی،به چنان رتبه والایی رسیده که هیچ یک از بزرگان علمی آن روزگار بدان پایه نرسیده اند.»(4)

 «جاحظ عثمانی معتزلی »که از مخالفان خاندان علی (علیه السلام)بود،امام جواد (علیه السلام) را در شمار ده تن از «طالبیان»آورده و درباره آنان چنین گفته است :« هریک از آنان،عالم،زاهد،عبادت پیشه،شجاع ،بخشنده ،پاک و پاک نهادند.برخی از آنان خلیفه و برخی نامزد خلافت می باشند و تا ده تن ،هریکم فرزند دیگری است .آنان عبارتند از :حسن بن علی بن محمدبن علی بن موسی بن جعفر بن محمدبن علی بن الحسین بن علی . هیچ یک از خاندان های عرب و عجم دارای چنین نسب شریفی نیست.» (5)   

منابع:

1-تذکره الخواص؛ص359.

2-الصواعق المحرقه؛ص205.

3-نورالابصار؛ص161.

4-الارشاد؛ص319،ص261.

5-نگاهی به زندگانی سیاسی امام جواد(ع)؛مرتضی العاملی،سید جعفر،ص106(به نقل از آثار الجاحظ).

    

 2 نظر

راز آرزوی طول عمر اولیا در ماه رجب

23 فروردین 1395 توسط دهسنگی

 


زندگی بدون اخلاق اصلاً زندگی نیست، شاید چیزی به نام زندگی باشد، اما زندگی نیست. یک زندگی حیوانیِ عادت کرده‌ خورد و خوراک و نشست و برخاست و ازدواج و تکثیر نسل و …، اما مع‌الأسف بی‌هدف است.

پس گوارا شدن زندگی به واسطه همین حُسن خلق است، همان که پیامبر (ص) فرمودند: «إنمابُعِثتُ لاُتَمِمَ مَکارِمَ الأخلاقِ»، یا اینکه فرمودند: «إنما بُعِثتُ لاُتَمِمَ حُسنَالأخلاقِ». اصل، همین است و مابقی، همه، می‌تواند در محور این بچرخد. اگر در حول اخلاق حسنه بود، این زندگی، زندگی است و إلا صورت ظاهر، زندگی است، اما همان‌گونه است که حیوانات، نباتات و … زندگی می‌کنند. البته گاهی زندگی حیوانات و نباتات نفع‌هایی دارد، مثلاً حیوانی مانند گوسفند و میش و … زندگی‌شان نفع دارد، حتی زندگی سگ هم نفع دارد، اما وای بر انسانی که زندگی‌اش براساس اخلاق الهی نباشد، نفع که ندارد هیچ، بلکه ضرر دارد.

از کجا شروع کنیم؟چون چند روز به ماه رجب المرجب مانده، یک جمله بگویم تا آماده شویم

راهش، تطهیر در رجب است. سبک زندگی از اخلاق شروع می‌شود، ماه رجب المرجب شروع آن است. می‌گویند: رجب، نهری از انهار بهشت است. چون در ماه رجب، انسان خودش را از گناهان شستشو می‌دهد. بیاییم در ماه رجب درست شویم و از گناهان شستشو کنیم، از کینه، عداوت، دشمنی، بدی،بداخلاقی و … دور شویم.

اگر کسی موفق به شستشوی گناهان در ماه رجب المرجب شد، خداوند در ماه شعبان المعظم به او توفیق می‌دهد لباس تقوا را بپوشد، برای این که می‌خواهد به یک مهمانی برود، «دعیتم فیه إلی ضیافة الله» و آن هم ضیافت ماه مبارک رمضان!

اولیاء خدا تا قبل از ماه رجب المرجب برای طول عمرشان دعا نمی‌کردند، اما همین که می‌دیدند در ماه رجب المرجب ورود پیدا کردند، می‌گفتند: خدا! حالا که ما را تا ماه رجب المرجب زندگی نگاه داشتی، به ما عمر بده تا ماه مبارک رمضان را هم درک کنیم و ببینیم.

ماه مبارک رمضانی که نفس نفس زدن در آن، تسبیح می‌شود «و أنفاسکم فیه تسبیح»، ماه مبارک رمضانی که بخوابی هم عبادت محسوب می‌شود، «نومکم فیه عبادة»، ماه مبارک رمضانی که شبی به نام لیلة القدر دارد که بیان شده: «لیلة القدر خیر من ألف شهر»، یعنی یک شب قدر در ماه مبارک، از هزار ماه که انسان شب و روز و هر لحظه‌اش را به عبادت بپردازد، آن هم عبادت خالصانه، بهتر است. یعنی در یک شب از ماه مبارک، بیش از هشتاد سال عبادت را برای من و شما می‌نویسند. ماه مبارک رمضان چنین شبی دارد.

حالا اگر کسی می‌خواهد به این ماه مبارک ورود پیدا کند، راهش، شستشو در رجب المرجب است. مانند این است که شما را به یک مهمانی دعوت کردند. شما اول می‌روید خودتان را می‌شویید و با بدنی که مثلاً روغن‌کاری کردید و … به مهمانی نمی‌روید. لذا اول به حمام می‌روید، لباس نو می‌پوشید و بعد به مجلس مهمانی می‌روید. خدا شما را به یک مهمانی ویژه دعوت کرده است، «دعیتم فیه إلی ضیافة الله».

ماه مبارک رمضان، ضیافت ویژه است. ما هم دعوت به این ضیافت ویژه هستیم که برای ورود به آن باید ماه رجب المرجب را دریابیم. لذا سه مطلب را حتماً در این ماه رجب المرجب دقت کنید:

1.ولایت.

در ماه رجب المرجب باید ولایتتان بیشتر باشد .

2.جبران گذشته‌ها.

در ماه رجب المرجب اگر روزه‌های قضایی دارید، حتماً قضا کنید که هم ثواب روزه‌های ماه رجب المرجب را می‌برید و هم روزه‌های قضایتان را جبران می‌کنید.

3.کمک به دیگران.

اگر دل پدر و مادر را شکستی، سریع جبران کن. چون اگر ماه رجب المرجب را از دست بدهی، بدان که شاید در شعبان المعظم هم توفیق پیدا نکنی، که در این صورت یقین بدان که در ماه مبارک رمضان وارد نشدی. البته به صورت ظاهر در ماه مبارکمی‌رویم و روزه هم می‌گیریم، اما در آن ضیافت حقیقی ورود نیافتیم.

پس این مطالب را جدی بگیریم تا زندگی‌مان، حسنه شود. ماه رجب المرجب، آغاز زندگی حسنه و دور شدن از زندگی بد و پلشتی‌ها و زشتی‌هاست.



 2 نظر
  • 1
  • ...
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • ...
  • 43
  • ...
  • 44
  • 45
  • 46
  • ...
  • 47
  • ...
  • 48
  • 49

می نویسم به یاد شهید آوینی

اوقات شرعی

امروز: سه شنبه 24 تیر 1404
اوقات شرعی به افق:
  • اذان صبح اذان صبح:
  • طلوع آفتاب طلوع آفتاب:
  • اذان ظهر اذان ظهر:
  • غروب آفتاب غروب آفتاب:
  • اذان مغرب اذان مغرب:
  • نیمه شب شرعی نیمه شب شرعی:

موضوعات

  • همه
  • بدون موضوع
  • مطالب نویسندگی
  • احادیث پژوهش
  • تحقیقاتی
    • پرسش و پاسخ
  • معرفی کتاب
  • مناسبتی
  • آموزشی
  • گزارش
  • دانستنی
  • معرفی اساتید راهنما
  • هفته سلامت
  • تلنگری
  • روز جانباز
  • ویژه نامه
  • اخبار
  • چکیده ونتیجه
  • قرآنی
  • قلم زنی
  • درس هایی از کربلا
  • اربعین حسینی
  • شعر
  • جذاب
  • فرهنگی اجتماعی
  • امام زمان(عج)
  • نهج البلاغه
  • پلاسکو
  • دهه مبارک فجر
  • سیاسی
  • دهه فاطمیه
  • مقام معظم رهبری
  • پاسخ به شبهات
  • طب سنتی
  • حجاب
  • معرفی کتاب
  • ماه رمضان
  • ماه رمضان
  • صحیفیه سجادیه
  • صحیفه سجادیه
  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

آیتم ها

  • مگه تاحالا مامانو دیدی؟
  • فرقه فعال یمانی
  • نقش موثر طلاب در فضای مجازی
  • کرسی آزاد اندیشی ازدواج دیر هنگام آری یاخیر؟
  • رهبر انقلاب در پیام به پنجاه وپنجمین نشست اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا
  • پای درس استاد
  • کتاب آیت الله مصباح (رضوان الله تعالی علیه )
  • کتاب شاید پیش از اذان صبح
  • ✍️ تعابیر خواندنی رهبر معظم انقلاب درباره مصباح انقلاب
  • بلای چه کسی اندک است

خبرنامه!

جستجو

  • تماس