صبح روز سوم شعبان سال چهارم هجري، شهر مدينه شاهد تلالوی خورشید دیگری بود که در خانه امیرالمومنین و فاطمه زهرا سلام‌ الله‌ عليهما طلوع کرد. اين طفل نو رسيده، دومين فرزند خانواده‌اي است که پيامبر اسلام صلي‌ الله‌ عليه‌ وآله پس از نزول آيه تطهير بارها آنها را با عنوان “اهل بيت نبوه” مورد خطاب قرار داده و به آنها سلام گفته بود. مادر او فاطمه سلام‌ الله‌ عليها، دختر و پاره تن رسول خدا و سرور بانوان عالم است که به جهت بلندي معرفت و فضايل اخلاقي و پاکي زبانزد خاص و عام بوده و خدای متعال در بيان شان و جايگاه رفيعش سوره‌اي را در قرآن آورده است. امیرالمومنین علي عليه‌ السلام نيز که دومين فرزند پسر خود را در آغوش مي‌گرفت، اولين مسلمان، برترين داناي دين و بالاترين سخنور عرب و داراي سوابقي بي‌نظير در ايثار و دفاع از دين خدا، در سراسر دوران ظهور و گسترش دين اسلام بود. تا آنجا که پيامبر صلي‌ الله‌ عليه‌ و آله به دستور حضرت حق، بارها او را به عنوان وصی و جانشين بعد خود معرفي کرده بود.

   چون حضرت امام حسين عليه السلام متولد شد، حضرت رسول خدا صلی الله عليه و آله به اسماء بنت عميس فرمود: ای اسماء فرزند مرا بیاور، اسما آن حضرت را در جامه سفيدی پيچيد و به خدمت حضرت محمد صلي الله عليه وآله برد، حضرت او را گرفت و  به گوش راستش اذان در گوش چپش اقامه گفت،‌ پس جبرئيل نازل شد و عرضه داشت: یا رسول الله حق تعالی ترا سلام می رساند و می‌ فرمايد كه چون علی عليه السلام نسبت به تو به منزله هارون است نسبت به موسی  علیه السلام پس او را به اسم پسر كوچك هارون نام بگذار كه شبير است و چون لغت تو عربی است او را حسين بنام. پس حضرت رسول صلي الله عليه و آله او را بوسيد و گريست و فرمود كه ترا مصيبتی عظيم در پيش است، خدایا لعنت كن كشنده او را.

   چون روز هفتم شد حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود اسماء فرزند مرا بياور .چون او را به نزد آن حضرت بردندگوسفند سياه و سفيدی از برای او عقيقه كرد كه يك رانش را به قابله داد و سرش را تراشيد و به وزن موی سرش نقره تصدق كرد و خَلوق بر سرش ماليد، پس او را بر دامن خود گذاشت و فرمود ای ابا عبدالله چه بسيار گران است بر من كشته شدن تو، پس بسيار گريست.

   اسماء گفت: پدر و مادرم فدای تو باد اين چه خبر است كه در روز اول ولادت گفتي و امروز نيز مي‌ فرمایی و گريه می كنی، حضرت فرمود كه: می‌گريم بر اين فرزند دلبند خود كه گروهی كافر ستمكار از بنی اميه او را خواهند كشت، خدا نرساند به ايشان شفاعت مرا، خواهد كشت او را مردی كه رخنه در دين من خواهد كرد و به خدای عظيم كافر خواهد شد، پس گفت خدایا سؤال می‌كنم از تو در حق اين دو فرزندم آنچه را كه سوال كرد ابراهيم در حق ذريت خود خدایا تو دوست دار ايشان و دوست دار هر كه دوست می‌دارد ايشان را و لعنت كن هر كه ايشان را دشمن دارد لعنتی چندان كه آسمان و زمين پر شود.

منبع:نوشته شده در شنبه سوم تیر ۱۳۹۱ ] [ 14:2 ] [ توسط:غلامرضا شهریاری