سلام بچه ها

موضوعی که میخوام دربارش بنویسم کتاب و کتاب خوانیه!…

برای شروع قبلش درباره کتاب و کتاب خوانی را از منظر قرآن و اهل بیت(ع)بررسی میکنم.

همونطور که میدونید اولین وحی به پیامبر (که میتونیم اونو شروع وحی والهام دین به پیامبر عزیزمون بدونیم)این بود!:

اقرا بسم ربک الذی خلق.خلق الانسان من علق.اقرا و ربک الاکرم…(بخوان!بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید.همان خدایی که انسان را از خون بسته شده بوجود آورد.بخوان که پروردگارت از همه بزرگوار تر است….)

صدوراین جملات از سوی خداوند بزرگ و به عنوان اولین سخنان خداوند با مردم اهمیت این موضوع را می رساند!و اینگونه نقطه آغاز رسالت و دعوت اسلامی،بر مبنای خواندن و مطالعه شکل گرفت.

«والکتاب المبین» و این تعبیر نشانگر ارزش و اهمیت کتاب و نوشتار است. ارزش خواندن و مطالعه در صدر اسلام به حدی بودکه فدیه آزادی اسرای جنگ بدر قرار گرفت.

تاریخ هیچ تمدنی خالی از کتاب و کتابت نبوده ‌است، همه فرهنگ‌ها با کتاب آغاز می‌شوند و با کتاب رشد می‌کنندو در این میان آیین مقدس اسلام نیز بیشترین بهره را از کتاب برده‌ است پس:

در اهمیت نقش کتاب در تکامل جوامع انسانی همین بس که تمام ادیان آسمانی و بزرگان تاریخ بشری از طریق کتاب جاودانه مانده‌اند!

در بعضی از روایات و احادیث هم از کتابخانه به عنوان بوستان نام برده شده و توصیه شده است که علم را با نوشتن و کتابت در بند کنید و زیباترین تعبیر‌، اطلاق عنوان کتاب به قرآن است.

در بعضی از روایات و احادیث از کتابخانه به عنوان بوستان نام برده شده و توصیه شده است که علم را با نوشتن و کتابت در بند کنید و زیباترین تعبیر‌، اطلاق عنوان کتاب به قرآن است.

و روایاتی دیگر:

حدیث (۱) قال رسول الله صلی الله ‏علیه‏ و‏آله :
خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ ؛
خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى.
کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷2

حدیث (۲) قال رسول الله صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏آله :
طَلَبُ العِلمِ فَریضَةٌ عَلى کُلِّ مُسلِمٍ أَلا إِنَّ اللّه‏َ یُحِبُّ بُغاةَ العِلمِ؛
طلب دانش بر هر مسلمانى واجب است. خداوند جویندگان دانش را دوست دارد.
الکافی(ط-‌‌‌الاسلامیه)ج۱،ص۳۰،و کافی(ط-دارالحدیث)ج۱،ص۷2

حدیث (۴) قال على علیه‏السلام :
زَکاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛
زکات دانش، آموزش به کسانى که شایسته آن‏اند و کوشش در عمل به آن است.
غرر الحکم و درر الکلم،ص۴۴،ح۱۳2

به نوشته بنده حقیر(فاطمه بهیار)

دلم گرفته آنقدر که اضافه اش از چشمانم جاری می شود! ایام، ایام بی مادری است. حال مادر بد است.

دل مادر گرفته نه برای کوچه های بنی هاشم، نه برای میخ در،نه برای در و دیوار،نه برای محسنش، نه برای دست های بسته علی(علیه السلام)…بلکه برای هزار و صد و هفتادو هشت سال گریه ها و ناله های سحر گاهی یوسفش!برای دخترانی که در سرزمین امام زمان(عج)حجاب را به نیزه می کشند،و برای پسرانی که غیرت برایشان تعریف نشده.

مادر به نیزه رفتن سر پسرش را دید و هیچ نگفت حال چگونه به نیزه رفتن چادر را ببیند؟!

چادر مادر خاکی شد تا ماباخاک گناه آلوده نشویم!

آخ مادرم…

داستان غربتت عجیب طولانیست،از چه بگویم؟!

از فریادهای غریبانه علی(علیه السلام)در چاه؟

یا از جگر پاره پاره فرزندت؟

از سر بالای نیزه بگویم؟

یااز اسارت رفتن دخترت؟

زینب به اسارت رفت تا ما اسیر گناه نشویم!

مادرم…از یوسفت بگویم؟!بگویم اهل شام شده ایم؟و حسین(علیه السلام)زمانمان را تنها گذاشته ایم؟!بگویم که در جوانی مانندت مویش سپیدشد؟

بگویم از چشمان گریانش؟از قلب شکسته اش چه!بگویم؟

آه مادرم!

یاس کبودم…دعاکن برای فرج مهدی ات…گل نرگس هم از انتظار خسته شد.

دعا کن! فقط دعا!…

منبع:دلنوشته یکی از طلبه های مدرسه علمیه کوثر علی اباد کتول :فاطمه جهانی

سلام !…

14آذر روز جهانی داوطلبان سلامته،شمارو نمیدونم امااز اونجایی که من اطلاعات خاصی دربارشون نداشتم گفتم خیلی زشته این مناسبت توی تقویم جهانی ثبت شده امامن طلبه (قبلا گفته بودم طلبه باید آنلاین باشه،بروز باشه!)اطلاعاتی دربارش نداشته باشم؛ واسه همین هم رفتم ببینم کتاب خونمون چی داره و از اینترنت چقدر میتونم مطلب جمع کنم.دنبالش رفتم ومطلب هم پیدا کردم اما دلم نیومد به شما نگم…

اولین چیز اینه که بدونیم داوطلبان سلامت کیا هستند و چه کار می کنند!؟

داوطلبان سلامت، افرادی هستند که بدون هیچ گونه مزد و حقوقی فقط به خاطر عشق و انسانیت، رضای الهی و حس مسوولیت پذیری در برابر جامعه مانند پل ارتباطی بین مسوولان بهداشتی و مردم عمل می کنند.

خب !سوال بعدی اینه که چرا اینقدر این روز مهم شده که توی تقویم اسلامی یک روز رو به خودش اختصاص داده!؟واینکه توی این روز چیکار میکنن!؟و داوطلب ها وظیفشون چیه؟!

چون فرصتی برای طرح برنامه های گسترش فعالیت داوطلبان سلامت، ارزشیابی فعالیت و قدردانی از کار ارزشمند آنان است.داوطلبان سلامت در بسیاری از موقعیت های بحرانی بهداشتی مانند شیوع بیماری هایی مانند وبا و آنفلوانزا در کشور، نقش شگرفی در آموزش مردم و پیشگیری از بیماری ها ایفا می کنند.و همچنین داوطلبان سلامت با آشنایی با علایم بیماری ها، نقش بیماریابی را نیز در جامعه به عهده دارند و با تشخیص زودرس بیماری ها در اطرافیان از پیشرفت بیماری و تحمیل شدن هزینه های احتمالی به خانواده ها پیشگیری می کنند.

حالا جالبه که بدونید:شعار امسال داوطلبان سلامت:توسعه مشارکت داوطلبان سلامت در پیشگیری از بیماری های غیر واگیر’ تعیین شده !…

 این چند خبر رو هم بگم که :کارشناس داوطلبان سلامت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه «مهرانگیز توکلی»به مناسبت روز جهانی داوطلب سلامت گفت: میلیون ها داوطلب سلامت در سراسر جهان و بیش از 200 هزار داوطلب سلامت در ایران فعالیت دارند اما فقط شمار معدودی از مردم با نقش و جایگاه آنان آشنایی دارند.

اکنون با کنترل شدن بیماری های واگیر، بیماری های غیر واگیر رشد پیدا کرده و جامعه از ابتلا به انواع بیماری های غیرواگیر مانند دیابت، فشار خون و بیماری های قلبی و عروقی رنج می برد.
توکلی اظهار کرد: مهمترین عامل کنترل و پیشگیری اینگونه بیماری ها، تغییر شیوه زندگی است و مهمترین فعالیت داوطلبان سلامت در اینگونه مواقع نیز آموزش اصلاح شیوه زندگی مردم است!
وی اضافه کرد: جلب مشارکت جامعه در توسعه تعمیق برنامه های نظام سلامت و توسعه و ترویج الگوی زندگی و رفتارهای سالم نیاز به حمایت مسوولان از برنامه و بالابردن انگیزه داوطلبان سلامت دارد!

خیلی جالبه که همچین شغلی توی کشورمون داریم و اینکه خیلی خوشحالم که الان این عزیزان و ایثار گران را شناختم. ایثار و فداکاری فقط جنگیدن و کشته شدن نیست! این کارهم خود نوعی ایثار است!…

“ممنون از توجهتون”

منبع:

نوشته طلبه حوزه علمیه کوثر: فاطمه بهیار

.

چرا امام حسن عسكري (ع) همواره در بند و زندان بود؟ 

پاسخ:

شايد بتوان گفت كه هيچ يك از امامان - عليهم السلام - همانند امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ در فشار طاغوتهاي عصر و در زندانها نبوده است، تا آن‌جا كه حتي در زندان، جاسوسي را بر او گماشته بودند تا گفتار و رفتار او را گزارش دهد، چنان‌كه ابو جعفر هاشمي مي‌گويد: با چند نفر در زندان بودم ناگاه امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ را وارد زندان كردند، در زندان شخصي بودو ادعا مي‌كرد از علويان است، امام ـ عليه السلام ـ در غياب او به يارانش فرمود “اين مرد از شما نيست، از او بر حذر باشيد، آن‌چه گفته ايد در نامه‌اي نوشته و در داخل لباسهايش مي‌باشد تا به خليفه گزارش دهد” يكي از حاضران لباسهاي او را وارسي كرد، همان نامه را يافت كه مطالب خطرناكي را در مورد زندانيان نوشته بود[1].
اين همه فشار براي چه بود؟ در جواب بايد گفت: طاغوتهاي بني‌عباس از چند جهت در مورد امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ ترس و نگراني داشتند و حساس بودند:
1ـ جمعيت شيعيان در آن عصر، به خصوص در عراق، بسيار بود، طاغوت‎ها ترس آن داشتند كه آن‌ها قدرت را به دست گيرند و با زعامت و رهبري امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ تاج و تخت عباسيان را واژگون نمايند؛ شيعيان در اين عصر به قدري نيرومند بودند كه: احمد بن عبيد الله ابن خاقان مي‌گويد: جعفر كذاب (برادر امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ كه به دروغ ادعاي امامت مي‌كرد) نزد پدرم عبيدالله ـ كه داراي مقام عالي در دربار خليفه بود ـ آمد و گفت: ” مقام برادرم را به من بده، در عوض، من سالي بيست هزار دينار براي تو مي‌فرستم” پدرم به او گفت: “يا احمق السلطان جرد سيفه في الذين زعموا أن اباك و اخاك[2] …الخ”
ترجمه: اي احمق نادان! خليفه، به روي معتقدين به امامت پدر و برادرت (امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ) شمشير كشيد، تا آن‌ها را از اين اعتقاد برگرداند، نتوانست، بنا بر اين اگر آن‌ها (شيعيان) امامت تو را قبول دارند نياز به خليفه و غير او نداري و اگر آن‌ها تو را به امامت قبول ندارند، به وسيله ما هرگز نمي‌تواني به اين مقام برسي. پدرم از آن پس، اصلاً به جعفر اعتنا نكرد و تا زنده بود اجازه نداد كه جعفر به نزدش بيايد[3].
2ـ از سوي ديگر بايد به اين مسئله مهم نيز توجه داشت كه شيعيان توجه خاصي به امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ داشتند و اموال بسياري به محضرش مي‌رساندند، تا آن‌جا كه به عنوان مثال، آن حضرت صد هزار دينار (يعني صد هزار مثقال طلا) به يكي از نمايندگان مورد اطمينان خود به نام علي‌‌بن جعفر همّاني داد تا بين مستمندان و شيعيان در مراسم حج تقسيم كنند، بار ديگر صد هزار دينار براي او فرستاد، بار سوم سي هزار دينار براي او حواله كرد.[4]
تلاش‌هاي سياسي اما حسن عسكري ـ عليه السلام ـ نامه و پيك‌هاي او، فعاليت شاگردان و نمايندگان او، حوزه علميه طاغوت برانداز او، گفتار سازنده و حركت‌بخش او و … همه و همه نشان مي‌داد كه او نه تنها تسليم دستگاه طاغوتي بني‌عباس نيست، بلكه زمينه سازي فرهنگي و سياسي عميق و گسترده‌اي بر ضد آن دستگاه مي‌كند.
4 ـ طبق روايات متعدد و متواتر، همه مسلمانان مي‌دانستند كه قائم آل محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ظهور مي‌كند و واژگوني تاج و تخت شاهان و سلاطين جور در سراسر جهان به دست اوست، از طرفي دريافته بودند كه اين مصلح جهاني از نسل امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ است، لذا در مورد آن حضرت، بسيار حساس بودند و احساس خطر مي‌كردند و بر همين اساس حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ از هنگام ولادت (در سال 255) حتي در عصر پدر (تا سال 260 يعني 5 سال) جز از ياران بسيار مخصوص، مخفي بود.
مرحوم محدث قمي در اين‌باره مي‌نويسد: ” سه نفر از خلفاي بني عباس خواستند امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ را بكشند زيرا به آنها خبر رسيده بود كه حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ در صلب اوست، آن‌ها آن حضرت را چندين بار زنداني نمودند.[5]”
و نيز روايت شده امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ هنگام ولادت حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ فرمود: “ظالمان پنداشتند كه مرا مي‌كشند تا نسل مرا قطع نمايند، آن‌ها قدرت خداوند قادر را چگونه ديده‌اند".[6]
اين عوامل و نظير آن، موجب شد كه طاغوتيان بني‌عباس سخت ترين فشار و اختناق و سانسور را بر امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ و يارانش وارد ساختند، امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ براي حفظ ياران خود، به پنهان‌كاري و راز پوشي تأكيد مي‌كرد، تا آن‌جا كه عثمان بن سعيد عمري يار مخصوص آن‌ حضرت (اولين نائب خاص امام مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ) زير پوشش روغن فروش مطالب را محرمانه از امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ به شيعيان و به عكس گزارش مي‌داد، از اين رو به او سمّان (روغن فروش) مي‌گفتند[7].
كوتاه سخن آن‌كه: از بررسي تلاشهاي امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ و يارانش فهميده مي‌شود كه آن بزرگ‌مردِ علم و كمال و سياست، در هفت مورد، تلاش عميق و چشم‌گيري داشته است كه عبارتند از:
1ـ تشكيل حوزه علميه و كوشش‌هاي علمي و انقلاب فرهنگي.
2 ـ ايجاد شبكه ارتباطي با شيعيان توسط پيك‌ها و نامه‌ها و تعيين نمايندگان، و تلاش‌هاي آن‌ها و ارتباط با آن‌ها.
3 ـ تلاش‌هاي سري و محرمانه سياسي.
4 ـ پشتيباني مالي شيعيان از امام و حمايت مالي آن حضرت از مستضعفان، براي حفط كيان تشيع.
5 ـ تقويت و توجيه سياسي رجال و عناصر مهم شيعه، و روحيه دادن به آن‌ها و سفارش آن‌ها به مقاومت و استقامت در برابر ستمگران.
6ـ استفاده گسترده از آگاهي‌هاي غيبي و قدرت‌هاي ملكوتي و معنوي.
7 ـ آماده سازي شيعيان براي دوران غيبت[8].
امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ در راستاي اين اصول تا سرحد شهادت ايستادگي كرد و تحت شديد ترين شكنجه‌ها و فشارها در زندان‌ها و خانه و بيرون خانه رسالت خود را به جهانيان ابلاغ فرمود و سرانجام با نيرنگ معتمد عباسي، در سن 28 يا 29 سالگي مسموم و به شهادت رسيد.

منبع:

[1] . اعلام الوري، ص 354.
[2] . اصول كافي، ج 1، ص 505 و 506.
[3] . اصول كافي، ج 1، ص 505 و 506.
[4] . الغيبه الطوسي، ص 212.
[5] . انوار البهيه، ص 490.
[6] . بحار، ج 50، ص 214.
[7] . سفينه البحار، ج 6، 143 و 144، انتشارات دارالاسوه للطباعه و النشر، طهران 1416 قمري.
[8] . اقتباس از كتاب سيره پيشوايان مهدي پيشوايي، ص 626 تا 650.

مرتضي مطهري در سيزدهم بهمن‌ماه سال 1298 هجري شمسي در خانواده اي مذهبي در شهر فريمان خراسان ديده به جهان گشود. پس از گذراندن دروس مكتبي، وارد حوزه علميه مشهد شد. مدت‌ها بعد نيز وارد حوزه علميه قم شد و از محضر بزرگان و نام‌آوران حوزه علميه قم به ويژه حضرات آيات بروجردي، حضرت امام خميني، علامه سيدمحمدحسين طباطبايي، حاج‌ميرزا علي‌آقا شيرازي، محمد حجت، سيدمحمد محقق داماد و… بهره‌ها برد.

استاد مطهري به دليل آگاهي كامل از مسايل فرهنگي و اجتماعي و نيز مقتضيات زمانه خود بي‌گمان از محدود شيعيان بيدار اوايل انقلاب محسوب مي‌شد كه قلم و انديشه‌اش را به عنوان سلاحي در جهت دفاع از اسلام ناب محمدي عليه تمامي دگرانديشان و منافق پيشگان به كار برد. و معتقد بود كه بشر امروزي براي رهانيدن خود از گرداب بي‌هويتي وادادگي‌هاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي بايد با معارف ناب اسلام آشنا شود. از همين رو كه دغدغه‌ اول و آخرش عمل به دستورات اسلام در سطح جامعه بود پس از پيروزي انقلاب اسلامي همدوش با ساير انقلابيون در تبعيت از رهبر و مراد خويش، امام خميني (ره) در مجاهدتي خستگي‌ناپذير بود تا آنكه در دوازدهم ارديبهشت‌ماه سال 1358 توسط منافقان كوردل و نهروانيان زمانه خون پاكش را در اين مسير نوراني فداي انقلاب و راه امام و شهيدان كرد تا اين روز به عنوان روز معلم نامگذاري شود. عنوان مقدس معلمي برگرفته از اوصاف خداوند متعال است. قرآن كريم مي‌فرمايد: «علم‌الانسان ما لم يعلم» خداوند متعال به انسان آنچه را نمي‌دانست ياد داد.(علق-5)

همچنين آيات قرآن كريم مهم‌ترين ويژگي انبياء الهي را تعليم مردم بيان كرده و آن گراميان را به عنوان معلمان بشر مي‌شناساند و مي‌فرمايد:

«لقد من‌الله علي‌المومنين اذ بعث فيهم رسولاً من انفسهم يتلوا عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه و ان كانوا من قبل لفي ضلال مبين (آل عمران-164)

خداوند بر مؤمنان منت نهاد، هنگامي كه در ميان آن‌ها پيامبري از خودشان برانگيخت كه آيات او را بر آن‌ها بخواند و آن‌ها را پاك كند و برايشان كتاب و حكمت بياموزد هرچند پيش از آن، در گمراهي آشكاري بودند.

منابع:

1- قرآن كريم

2- پيام امام خميني(ره) به مناسبت شهادت استاد مطهري

3- مشعل هدايت/ ويژه روز معلم

4- جامع‌السعادات ج3 ص112

5- سنن دارمي ج1 ص 99

6- زندگي‌نامه‌ استاد شهيد مطهري

7- روزها و رويدادها/ نشر رامين