سلام بچه ها

موضوعی که میخوام دربارش بنویسم کتاب و کتاب خوانیه!…

برای شروع قبلش درباره کتاب و کتاب خوانی را از منظر قرآن و اهل بیت(ع)بررسی میکنم.

همونطور که میدونید اولین وحی به پیامبر (که میتونیم اونو شروع وحی والهام دین به پیامبر عزیزمون بدونیم)این بود!:

اقرا بسم ربک الذی خلق.خلق الانسان من علق.اقرا و ربک الاکرم…(بخوان!بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید.همان خدایی که انسان را از خون بسته شده بوجود آورد.بخوان که پروردگارت از همه بزرگوار تر است….)

صدوراین جملات از سوی خداوند بزرگ و به عنوان اولین سخنان خداوند با مردم اهمیت این موضوع را می رساند!و اینگونه نقطه آغاز رسالت و دعوت اسلامی،بر مبنای خواندن و مطالعه شکل گرفت.

«والکتاب المبین» و این تعبیر نشانگر ارزش و اهمیت کتاب و نوشتار است. ارزش خواندن و مطالعه در صدر اسلام به حدی بودکه فدیه آزادی اسرای جنگ بدر قرار گرفت.

تاریخ هیچ تمدنی خالی از کتاب و کتابت نبوده ‌است، همه فرهنگ‌ها با کتاب آغاز می‌شوند و با کتاب رشد می‌کنندو در این میان آیین مقدس اسلام نیز بیشترین بهره را از کتاب برده‌ است پس:

در اهمیت نقش کتاب در تکامل جوامع انسانی همین بس که تمام ادیان آسمانی و بزرگان تاریخ بشری از طریق کتاب جاودانه مانده‌اند!

در بعضی از روایات و احادیث هم از کتابخانه به عنوان بوستان نام برده شده و توصیه شده است که علم را با نوشتن و کتابت در بند کنید و زیباترین تعبیر‌، اطلاق عنوان کتاب به قرآن است.

در بعضی از روایات و احادیث از کتابخانه به عنوان بوستان نام برده شده و توصیه شده است که علم را با نوشتن و کتابت در بند کنید و زیباترین تعبیر‌، اطلاق عنوان کتاب به قرآن است.

و روایاتی دیگر:

حدیث (۱) قال رسول الله صلی الله ‏علیه‏ و‏آله :
خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ ؛
خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى.
کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷2

حدیث (۲) قال رسول الله صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏آله :
طَلَبُ العِلمِ فَریضَةٌ عَلى کُلِّ مُسلِمٍ أَلا إِنَّ اللّه‏َ یُحِبُّ بُغاةَ العِلمِ؛
طلب دانش بر هر مسلمانى واجب است. خداوند جویندگان دانش را دوست دارد.
الکافی(ط-‌‌‌الاسلامیه)ج۱،ص۳۰،و کافی(ط-دارالحدیث)ج۱،ص۷2

حدیث (۴) قال على علیه‏السلام :
زَکاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛
زکات دانش، آموزش به کسانى که شایسته آن‏اند و کوشش در عمل به آن است.
غرر الحکم و درر الکلم،ص۴۴،ح۱۳2

به نوشته بنده حقیر(فاطمه بهیار)