آخرین سلفی
هنگام واردشدن به ساختمان مرگ، وصیتشان را کردند. آخرین عکس‌شان را هم گرفتند. شاید می‌دانستند که قرار است درچه جهنمی گرفتار شوند، شاید هم همه چیز برایشان یک شوخی بود، ولی هرچه بود، سعید نظری و رضا شفیعی از ایستگاه ١٣ آتش‌نشانی به آخرین مأموریتشان رفتند و زیر آوار ماندند. سهیل ازهمکاران این دونفر است.

او می‌گوید: «سعید و رضا همسن هم بودند. هر دو ٢٧‌سال داشتند و عاشق کارشان بودند. آن روز ٩نفر از ایستگاه ما به محل حادثه اعزام شدند. حادثه تنها یک آتش‌سوزی بود که باید خاموش می‌شد. سعید و رضا هم درآن تیم ٩نفره حضور داشتند. آنها رفتند و وقتی به محل حادثه رسیدند، حتی آخرین عکس‌شان را هم گرفتند. شاید باور نکنید اما آنها وصیت هم کردند. به همکارانم و به ما گفتند که مراقب مادرشان باشیم. می‌گفتند از موتورمان هم مراقبت کنید. بعد از آن هم وارد عمل شدند تا آتش را خاموش کنند. درنهایت هم جان خود را دراین مأموریت از دست دادند و زیر آوار ماندند.»

منبع:

روایت همکاران آتشنشانان حادثه پلاسکو

نگاه همه به پرده سينما بود. (جشنواره فيلم هاي 10دقيقه اي …) اکران فيلم شروع شد. شروع فيلم: تصوير سقف يک اتاق بود… دو دقيقه از فيلم گذشت  چهار دقيقه ديگر هم گذشت              هشت دقيقه ي اول فيلم تنها تصوير سقف اتاق بود! صداي همه درآمد. اغلب حاضران سالن سينما را ترک کردند. ناگهان دوربين حرکت کرد و آمد پايين و به يک کودک معلول قطع نخاع خوابيده روي تخت رسيد.. جمله زيرنويس فيلم: اين تنها 8 دقيقه از زندگي اين انسان بود و شما طاقتش را نداشتيد. پس قدر زندگيتان را بدانيد!

منبع:

نویسندگی

چادر شد مانتو های بلند…مانتوها ذره ذره آب رفت!! حالا دیگر باید، آنهارا بلوز نامید !!! چادر، چادری ها هم کم کم تبدیل به شنل شده!آنقدر نازک که بودنش طعنه ایست به نبودنش…حالا که روسری هاهم از عقب و جلو آب رفته !!! مانده ام فردا فرزندان این نسل هنوز هم “مادر” را اسوه پاکی و “پدر” را مظهر مردانگی میدانند ؟؟؟؟!!!
کاش مردان ، حرمت مرد بودنشان و زنان شوکت زن بودنشان را بدانند…
کاش مردان همیشه مرد و زنان همیشه زن باشند …
در تعجبم از مردی که از ترس خط و خش، ماشینش را باچادر می پوشاند، اما همسر ودخترش را رها می کند…

منبع:دل نوشته

نه سینما رو هستم،نه اهل تلویزیون، هنر پیشه هاروهم نمیشناسم.فقط به عنوان یک بیننده عادی و به قول معروف عوام این یادداشت رو مینویسم:

چند سالی است_ شاید از رمضان سه یا چهار سال پیش که جناب پور مخبر (همان پیر مرد لاغر شوخ و شنگ) در یکی از مجموعه های تلویزیونی نقش آفرینی کرد_ درمجموعه های تلویزیونیالگویی نا متعارف رایج شد و آن استفاده از پیر زن یا پیر مردی به عنوان یکی از شخصیت هاست د رمجموعه هایی که نه تنها هدفشان خنداندن مردم است.آخرین مورد آن هم سوری خانم مجموعه (زن بابا) پیر مرد یا پیرزن هم در راستای هدف مجموعه که خنداندن مردم به هر قیمت است مجبور به ارائه انواع ادا و اطوار و گفتار و کردار هستند از بشکن زدن و ترانه های روحضی خواندن تا حرکات موزون و حرف های رکیک و مسخره کردن دیگران…

اما یک پرسش از دست اندرکاران این مجموعه های تلویزیونی و همچنین از مسئولین دانشگاه عمومی صدا وسیما:

باور ما از پدربزرگ  ها و مادر بزرگ هایمان چیست؟شخصیت های باوقار در عین حال مهربان ، خردمند ، خداشناس ، دنیادیده و باتجربه ، این الگوی ذهنی ما باآن چه شما در این گونه فیلم ها ارائه میدهید چه مقدار منطبق است؟…

به چه بها وبهانه ای درحال ساختار شکنی و تغییر این الگوها هستید؟…

آیا وظیفه مرکزی که امام راحل عزیز آن را دانشگاه عمومی نامیدند همین است؟…

شخصیت های پدر بزرگ ها ومادر بزرگ های ما که پشتیبان و جبران کننده همه کمبودها،بی تجربگی ها  ولغزش های ما در زندگی هستند چگونه در فیلم های شما ارائه میشوند؟ و آخر این که بعید میدانم ندانید بعضی از خنده های پای این فیلم ها از روی تعجب است و ناباوری و…بگذریم.

منبع : نوشته آقای علی مهر

یک روز وقتی کارمندان به اداره رسیدند ، اطلاعیه بزرگی را در تابلوی اعلانات دیدند که روی آن نوشته شده بود:(دیروز فردی که مانع پیشرفتشما در این اداره بود درگذشت.شمارا به شرکت درمراسم تشییع جنازه که ساعت10 درتالار اجتماعات برگزار میشود دعوت میکنیم.)

ابتدا همه از دریافت خبر مرگ یکی از همکارانشان ناراحت شدند؛ ام پس از مدتی، کنجکاو شدند که بدانند چه کسی مانع پیشرفت آنان در اداره میشده است.این کنجکاوی، تقریبا تمام کارمندان را ساعت 10 به تالار اجتماعات کشاند. رفته رفته که جمعیت زیاد میشد هیجان هم بالا میرفت. همه پیش خود فکر میکردند:این فرد چه کسی بود که مانع پیشرفت ما در اداره بود؟به هرحال خوب شد که مرد!

کارمندان در صفی قرار گرفتند و یکی یکی نزدیک تابوت می رفتند و وقتی به درون تابوت نگاه میکردند ناگهان خشکشان میزد و زبانشان بند می آمد.

آیینه ای درون تابوت قرار داده شده بود و هرکس به درون تابوت نگاه میکرد تصویر خود را میدید. نوشته ای نیست بدین مضمون در کنار آیینه بود:تنها یک نفر وجود دارد که میتواند مانع رشد شما شود و او هم کسی نیست جز “خودشما".

شما تنها کسی هستید که میتوانید زندگیتان را متحول کنید. شما هستید که میتوانید بر روی شادی ها، تصورات و موفقیت هایتان اثر گذار باشید. “فقط شما هستید که میتوانید به خودتان کمک کنید!”

قرآن کریم میفرماید:ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیر ما بانفسهم

خداوند سرنوشت هیچ قوم و ملتی را تغییر نمیدهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند.

منبع: سوره رعد آیه 11