همان طور که حادثه کربلا یک حادثه اتفاقی نبود،و حرکتی حساب شده و سازمان یافته بود،مسلما شکل گیری و انتخاب کاروان آن حضرت هم امری اتفاقی و تصادفی نبوده است.

یعنی این طور نبوده که امام(علیه السلام) خانواده خودرا برده باشد تا آنها تنها نمانند یا به خاطر علاقه ای که به حضرت زینب(سلام الله علیها) و حضرت عباس (علیه السلام) داشتند آنها را با خود به کربلا برده بودند؛ بلکه  تمام اعضای کاروان حسینی نفربه نفر گزینشی بوده وگزینش هم توسط خود امام(علیه السلام) انجام شده بوده است.

بنابراین بافت کاروان حسینی(علیه السلام) که برای آفرینش هنر عشق و ایمان به صحنه کربلا می رود تا عاشورا را بیافریند، یک بافت سازمانی و تشکیلاتی بود و یکی از اقشار مردمی که از یک طرف برای جهان اسلام و از طرف دیگر برای جهان بشریت پیام دارد گزینش زن ها می باشد.

این انتخاب امام حسین(علیه السلام) به عنوان حجت خدا و امام معصوم، مقام زنان را نشان می دهد.

عمده ترین محورهایی که می توان از حضور زن در نهضت عاشورا  برداشت کرد اینهاست:

1-صبر وپایداری و مقاومت در برابر سختی ها و مصیبت ها، چه در طول نهضت و چه پس از عاشورا.

2-شهامت و دلیری در افشاری حقایق و گفتن سخن حق در برابر سلطه جائر که در اسلام از بزرگترین جهاد ها محسوب می شود.

3-پیام رسانی و تبیین و روشنگری در طول سفر، حتی پس از بازگشت از سفر کربلا به مدینه .

منبع: کتاب تاریخ درآیینه در سیمای زینب (سلام الله علیها)
و قلم زنی یکی از طلاب مدرسه علمیه کوثر (فاطمه بهیار)