می گویند توی سرد خانه،وقتی ا آن کیسه ای که من را تویش گذاسته بودند تکان خورده ام ، فهمیدند زنده ام. می گویند(( گذاشتیمت اون تو. وقتی برگشتیم ،حس کردیم مل حالت اولت نیستی،انگار تکون خورده باشی .))چه کسی باورش میشد؟حالا مثلا اگر بگیند بخارجلوی دهانم،توی پلاستیک، جمع شده بود ،یا اینکه یک نفر دیده که تکان خورده ام،یک چیزی. ولی بین آن همه شهید،بین آن همه جسد، کی حواسش به این است که انگار((تکون خورده باشی))مثلا یک سانتی متر تکان خورده ام و آن ها فهمیده اند؟فهمیده اند که مثل حالت اولی که گذاشتندم توی سردخانه نیستم؟کی دیده که یک آدم بی هوش،آدمی که در حالت اغما است و همه فکر می کنند مرده است ، تکان خورده باشد؛تکان خورده باشد و بقیه هم فهمیده باشند؟می گویند ((انگار تکون خورده باشی ، آوردیمت بیرون،بردیمت بیمارستان…))کی باورش می شود؟

معرفی کتاب:روزگاران(کتاب از سفر برگشتگان)/نویسنده:آرش حاکمیان/ناشر: انتشارات روایت فتح/شقایق نوری

باصدای بلند صلوات از خواب بیدار شده بودم و دیگر خوابم نبرد.هنوز توی راه بودیم. چشمانم را بسته بودم و به سروصدا گوش میدادم.

کویر جایی را برای پنهان شدن باقی نگذاشته بود و خورشید تا آخرین لحظات غروبش ، چشم از چشمان ما برنمیداشت.هوا تاریک می شد و وقت اذان سررسیده بود که همه با هم شروع کردندبه هم خوانی اذان.   جل الخال!این دیگه چه صیغه ایه؟اون از اذانشون این هم از نمازشون.

همه باهم ، شروع کردند به خواندن نماز ! آن هم همانطور نشسته داخل اتوبوس در حال حرکت.یک نفر هم شده بود مکبر و تکبیر می گفت:                                                                                                                      -الله اکبر…سبحان الله؛ سبحان ربی العظیم و بحمده؛

-اسلام علیکم و رحمت الله و برکاته. نماز یک رکعتی سمبولیک!که تمام می شود،حس میکنم دلم برای خواندن نماز اول وقت لک زده؛اما جاده تا رسیدن به اولین مسجد ، کار خود ادامه می دهد.

 معرفی کتاب:سفربه جزیره ناشناخته(خاطرات اردوی جهاد)/نویسنده:علیرضا عالمی/ ناشر:موسسه انتشارات کتاب نشر/شقایق نوری

آقا مهدی واقعا چشم اندازی  بزرگ و زیبابود؛آنقدر بزرگ که در توان هیچ چشمی نیست تا او را با همه شگفتی هایش یکجا به تصویر کشد!…ص33

امروز روز تبلیغ و اطلاع رسانی است!  یکی از وظایف ما در چنین روزی رساندن فرهنگ و پیام شهادت و شهادت طلبی است.

حال این رسالت بر عهده کیست؟

-هرکس به قدر توان و امکان خویش، در این زمینه مسئول است.

گروهی با گفتن،گروهی باشنیدن وگروهی هم با ثبت و ضبط و استخراج و تدوین و چاپ و عرضه به جامعه.

خواندن خاطره های رزمندگان و شهیدان خداجوی نیز، انتقال«فرهنگ شهادت طلبی»به شاگردان مکتب عاشورا و دانشگاه کربلاست. خاطرات جبهه باید ثبت شود. خاطره نویسان و خاطره گویان باید تشویق شوند. محارب ارزنده سال های پربرکت «دفاع مقدس»باید به صورت درس هایی ارزشمندو آموختنی به دقت مورد توجه قرار گیردو انگیزه هایی را که یلان نبرد«تن»و «تانگ»را به میعاد گاه عشق و عرفان می کشید و انرژی های روحی و معنوی که در جبهه ها «خون» را بر «سلاح»پیروز می ساخت باید شناخت و به گوش همگان رساند تا پیام آن شهادت ها بی مخاطب نماند و آنهمه اسرار شگرف نهفته و ناگفته نماند.

اینها همه درس های«چگونه بودن» است!و…خدمتی است به اسلام وانقلاب و خط جهاد و شهادت و پاسداری از خون های شهیدان!

کتاب افلاکی خاکی نوشته:علی بهشتی پور ومحمد خامه یار/مجموعه خاطراتی است از سرلشگر پاسدار شهید مهدی زین الدین که توصیه می شود این کتاب پرمحتوی مورد توجه عزیزان قرار گیرد.

یادمان باشد که ما خون داده ایم      یک بیابان مرد مجنون داده ایم

یادمان باشد پیام آفتاب                  دست نا اهلان نیافتد انقلاب

گردآورنده:مهدیه سنچولی- فاطمه بهیار

اوایل انقلاب بود.ابراهیم درکمیته مشغول فعالیت بود. حیطه فعالیت کمیته ها بسیار گسترده بود. مردم دربیشتر مشکلات به کمیته ها مراجعه میکردند . من به کمیته ای که ابراهیم درآنجامشغول بودرفتم. چنداتاق کنارهم بود. درهراتاق یک میزقرارداشت ویکی ازنیروهای کمیته پشت میز جوابگوی مردم بود.

وارداتاق ابراهیم شدم. برخلاف دیگراتاق ها میزکارپشت سرش بودوصندلی جلوی میزقرارداشت!!!!!!!!!

صندلی مراجعین هم جلوی صندلی ابراهم بود. پرسیدم:« اینجاچرافرق داره؟؟؟»

گفت:« پشت میزکه نشستم احساس غروربهم دست داد.گفتم اینطوری ازمردم دورمیشم. براهمین صندلی خودموآوردم اینطرف تابه مردم نزدیک ترباشم.»

منبع: سلام برابراهیم2/ص230

گردآورنده: فاطمه نیلبرگی.

  کم کم هلالِ ماهِ خدا می رسد ز راه                                             اوقاتِ نابِ اهلِ بکاء می رسد ز راه

  مهمان کند خدا همگان را به سفره اش                                      وقتی که ماهِ جود و سخا میرسد ز راه

گُل میکند به لب همه دم ذکر یا علی                                         زیرا بهارِ اهلِ دعا می رسد ز راه

ماهِ مجیر و جوشن و شب های عاشقی                                     ماهِ جنون و ماهِ صفا میرسد زِ راه

دستت دراز کن چو گدا سمتِ سفره اش                                  وقتی گدا به پشتِ گدا میرسد ز راه

امضا کند خدا گذر از نار دم به دم                                           چون ماهِ توبه ، ماهِ عطا میرسد ز راه

وقتی که ماهِ خوبِ خدا رو کند به ما                                       فرصت برای ترکِ گناه میرسد ز راه

معلوم میشود که عزیزی به نزدِ حق                                       وقتی بلا به پشت بلا می رسد ز راه

هر لحظه اش عبادت و هر ساعتش نکو                                  اوقاتِ سر به سر چو طلا میرسد ز راه

پُر میشود فضای دل از عطر عاشقی                                      لَا تَقْنَطو بر اهلِ خطا میرسد ز راه

بس کن دگر گناه که گناه سد عاشقی است                           الطافِ عاشقانه جدا میرسد ز راه

میترسم از گناه و امیدم به رحمتش                                    وقتی که ماهِ خوف و رجا میرسد ز راه

ماهِ غمِ علی شهِ لولاک میرسد                                           یعنی که ماهِ اشک و عزا می رسد ز راه

افطار گر کنی همه دم یادِ لعلِ او                                       الطافِ سیّدالشهدا می رسد ز راه

گر خوب بندگی کنی ای دل به هر صباح                           توفیقِ طوفِ کرب و بلا میرسد ز راه

وقتی به یادِ کرب و بلا بغض میکنی                                صدها ملک ز ارض و سما میرسد ز راه

دنیا شود بهشتِ برین شک نکن دمی                            وقتی قدومِ شاهِ وفا می رسد ز راه

«عَجِلْ عَلی ظُهُور وَلِیّک » خدای من                             پس کی ز کعبه صاحبِ ما میرسد ز راه؟

از آتشت هماره ” بداغی ” شود رها                              چون شاهِ دین به روز جزا می رسد ز راه

شاعر : سیروس بداغی